Ανδρέας Στάικος, Μερόπη
Ο ρόλος της παιγνιώδους Μερόπης Β. στην οικογενειακή επιχείρηση σαπωνοποιίας του πατρός της. Η ακμή και η παρακμή ενός περιδέραιου και ενός εργοστασίου. Μια καμινάδα μόνο έχει απομείνει μεταξύ γης και θάλασσας.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Όσον διά τη Μερόπην, όταν προ έτους εξομολογήθην εις τον πατέρα μου την επιθυμία μου διά να τη νυμφευθώ, μου είπεν: «Ο Χαρίλαος Κούπας δε θα υπανδρεύετο ποτέ τη θυγατέρα του πτωχού ελαιοπαραγωγού Τραλαλέλη, δε θα υπανδρεύετο ποτέ μια δεσποινίδα Τραλαλέλη. Σκέψου το καλά, είσαι ο γιος του Χαρίλαου Κούπα». Πόσας φοράς θα το ακούσω ακόμη, πόσας; Τα νεύρα μου έχουν γίνει κλωστές.
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Εμφανίζεται η Μερόπη, αγουροξυπνημένη, με καινουργές διάφανον νυκτικόν. Η Μερόπη κοιτάζει τον Δημοσθένη και ο Δημοσθένης κοιτάζει τη Μερόπη.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Μερόπη!
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Παύσις.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Δεν εχόρτασες τον ύπνον, Μερόπη.
ΜΕΡΟΠΗ: Κάποιος θόρυβος με εξύπνησε.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Ο πατρικός θόρυβος.
ΜΕΡΟΠΗ: Ο πατρικός θόρυβος;
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Ήλθεν, εθορύβησε και απήλθε.
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Παύσις.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Μερόπη!
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Αγκαλιάζονται. Θέαμα επαναλαμβανόμενον και βαρετόν.
ΜΕΡΟΠΗ: Εψές εκοιμήθηκα αργά, ξημερώματα. Ο ύπνος δε με έπαιρνε, δε με έπαιρνε. Κι η δόλια τι να έκαμνα; Έπαιζον βιολί.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Ήμουν τόσο κουρασμένος και τόσο βαρέως κοιμισμένος! Δεν ήκουσα ούτε βιολί ούτε μαντολίνο, ούτε τίποτα. Και το βιολί νανουρίζει, Μερόπη. Δεν εμποδίσει τον ύπνον.
ΜΕΡΟΠΗ: Θα ειπώ εις την Ελένη να έρχεται την ημέρα. Η νύκτα δεν είναι το καλύτερον διά τη διδασκαλία του βιολιού.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Σήμερα πότε την περιμένεις;
ΜΕΡΟΠΗ: Σήμερα δεν την περιμένω, διότι ευρίσκεται ήδη εδώ. Ήταν ξημερώματα και την εκοίμησα στο διπλανό δωμάτιο.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Αλίμονό μου, πρέπει να φύγω. Αν καθυστερήσω έστω και εν λεπτόν της ώρας, ο πατέρας θα μου υπενθυμίσει πάλι ότι είμαι ο γιος του Χαρίλαου Κούπα.
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Ο Δημοσθένης ξεσπά σε γέλια. Η Μερόπη τον κοιτάζει με απορία. Περιπαθής ασπασμός, επαναλαμβανόμενος και βαρετός. Ο Δημοσθένης εξέρχεται. Τη θέση
του παίρνει σχεδόν ακαριαίως η Ελένη, με νυκτικόν διαφανές. Οι δύο γυναίκες αγκαλιάζονται περιπαθώς. Θέαμα επαναλαμβανόμενον και κάθε άλλο παρά βαρετόν.
ΜΕΡΟΠΗ: Πηγαίνω να ψήσω τον καφέ.
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Κοιτάζονται. Αγκαλιάζονται. Θέαμα επαναλαμβανόμενον και ουδόλως βαρετόν.
ΕΛΕΝΗ: Πήγαινε να ψήσεις τον καφέ.
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Κοιτάζονται. Αγκαλιάζονται.
ΜΕΡΟΠΗ: Πηγαίνω.
ΒΑΓΓΕΛΙΑ: Κοιτάζονται. Αγκαλιάζονται.
Ερμηνεύουν: Ευαγγελία Κουλιζάκη, Μαρία Μπρανίδου, Ένκε Φεζολλάρι, Ευαγγελία Καπόγιαννη