Αργυρώ Βώβου, Κλειστό άσπρο
Η Τζέην έχει ξεχάσει ή υποκρίνεται πως δε θυμάται ποια είναι. Η μέρα των γενεθλίων της είναι για εκείνη ασήμαντη για κάποιους άλλους, όμως, όχι και τόσο. Ο θάνατος άλλων και όχι ο δικός της, της υπενθυμίζει πως ίσως είναι νεκρή. Της αρέσει να σκηνοθετεί όσα οι νεκροί είδαν πριν το θά- νατο, να κοιτά από το παράθυρο του γραφείου της και συχνά να πετά ανθρώπους ή αντικείμενα έξω από αυτό. Απεχθάνεται το γκρι. Πιστεύει πως φαίνεται σαν κάποιος να είναι ανίκανος να αποφασίσει αν προτιμά άσπρο ή μαύρο. Θεωρεί ότι η αγάπη είναι γκρι. Απεχθάνεται την αγάπη.
Το έργο γεννήθηκε στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δημιουρ- γικής Γραφής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνι- κού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με επιστη- μονικό υπεύθυνο τον καθηγητή Πλάτωνα Μαυρομούστακο και συνεργάτες τους Άκη Δήμου και Ανδρέα Φλουράκη.
Απεχθάνομαι το γκρι. Μοιάζει λες και είναι κανείς ανίκανος να αποφασίσει αν προτιμά άσπρο ή μαύρο. Η αγάπη είναι γκρι.
Σκηνοθετική – Μουσική επιμέλεια: Μενέλαος Καραντζάς
Ερμηνεύουν: Σταύρος Γιαννουλάδης, Σελήνα Διαμαντοπούλου, Ιωάννης Κοτίδης, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Μενέλαος Κυπαρίσσης, Λένα Μαρσέλα, Δώρα Παρδάλη, Πάνος Τοψίδης, Χρήστος Χριστόπουλος