Έλενα Πέγκα, Η σύζυγος του Γκόρκυ Σαν αφετηρία υπήρχε ένα καφέ, το Gorky’s, ένα μποέμικο στέκι σε μια κακόφημη γειτονιά του Λος Άντζελες. Όπου παντού είχε σφυροδρέπανα και τις εικόνες τού Γκόρκυ. Ήταν μέσα στο γκέτο των αστέγων, downtown, όπου είναι όλοι οι...
Μαρία Λαϊνά, Όταν ο λύκος δεν είν’ εδώ Καλοκαιρινή νύχτα. Κρεβατοκάμαρα. Σκοτάδι. Λίγα έπιπλα. Διακρίνεται μόλις ένα διπλό κρεβάτι και δύο κορμιά μισοσκεπασμένα με σεντόνι. Ένα μεγάλο παράθυρο ή τζαμαρία-μπαλκονόπορτα. Απο εκεί φτάνουν στο δωμάτιο οι θόρυβοι και ο...
Μάνος Λαμπράκης, Puerto Grande To Puerto Grande μού φανερώθηκε σε μια περίοδο που η «καλλιτεχνική» μου (ας μου επιτραπεί για σήμερα μόνο, αγαπητοί φίλοι και φίλες, χρήση του όρου) νιότη απ’ τη μια βρέθηκε σε κίνδυνο κι απ’ την άλλη βίωσε μια ακραία εμπειρία αδάμαστη...
Ανδρέας Φλουράκης, Τυφλή εμπιστοσύνη Τρεις άνθρωποι γνωρίζονται και συνάπτουν σχέσεις μεταξύ τους από αδυναμία, από ανάγκη κι από συμφέρον. Κυριαρχεί η δεσμίδα των παιγνιόχαρτων, ή κοινώς: τράπουλα, μια λέξη που προέρχεται από το ιταλικό “trappola” που σημαίνει...
Αύρα Σιδηροπούλου, Εποχικό (Seasonal ή Ο χρόνος της Ίριδος) (Άνοιξη.) Ο ήλιος ετοιμάζεται να δύσει. Ο Κύριος και η Κυρία Μπράουν κάθονται στο μπαλκόνι ενός μικρού γραφικού καφενείου που βλέπει το ποτάμι. Τα φλιτζάνια τους είναι σχεδόν άδεια. Ο τόπος είναι γεμάτος...
Θεόδωρος Εσπίριτου, Η σχεδία της Μέδουσας Α: Ήμουν κι εγώ στη σχεδία της Μέδουσας, όμως με άρπαξε η θάλασσα κι έπειτα μέρες και νύχτες επάνω σε μία σανίδα που έλιωνε Β: Δεν σας θυμάμαι αν και δεν είναι καθόλου παράξενο κυριαρχούσε ο τρόμος και η σύγχυση Α: Ήμουν στο...
Recent Comments