Αντώνης και Κωνσταντίνος Κούφαλης, Πάχνη Στο νυχτερινό τοπίο μιας πόλης, στις γειτονιές με τις ψηλές πολυκατοικίες, τις «άχαρες, κατακόρυφες τσιμεντένιες ευθείες», δύο νεαροί φίλοι, ο Στέφανος και ο Δούκας, μας παρουσιάζουν μια πανοραμική όψη των οριακών κοινωνικών...
Σταμάτης Πολενάκης, Ψαρόσουπα Όλα εις διπλούν Στην αρχή όλα μοιάζουν φυσιολογικά, προβλέψιμα, «δικά μας». Άλλωστε, σε ένα μεσοαστικό σαλόνι δύο καθωσπρέπει συνανθρώπων μας, τι μπορεί, άραγε, να συμβεί; Πολλά και παλαβά, μας λέει ο συγγραφέας της Ψαρόσουπας Σταμάτης...
Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, Αντισκύλος Δύο έργα. Το διαλογικό μέρος και οι σκηνικές οδηγίες. Μια ματιά, κοινή, στο σήμερα του τίποτα, του απόλυτου far niente. Ένα Αγόρι κι ένα Κορίτσι στο τούνελ της ύπαρξης, πλαισιωμένα από πρόσωπα τυχαία ή του οικογενειακού...
Λένα Διβάνη, Μεταβατικό στάδιο Μουσική 9 ΗΘΟΠΟΙΟΣ: Ο γιος μου είναι έντεκα χρονών. Έξυπνο παιδί. Η Μαρία έχει μπει εδώ και πέντε χρόνια στην εταιρεία. Πάει πολύ καλά. Καλύτερα από μένα πάντως. (Κουρασμένα.) Ναι, μαζί είμαστε ακόμα. Είναι πίσω μου πια όλα αυτά. Ε…...
Έλενα Πέγκα, Στα όνειρά μου είμαι λύκος Ένας λύκος που τριγυρίζει ελεύθερος κι ευτυχισμένος σε καταπράσινα τοπία φωλιάζει στα όνειρα μιας γυναίκας, ώσπου εκείνη αποφασίζει να τον αναζητήσει στην πραγματική ζωή. Η αναζήτηση ακολουθεί τα στάδια μιας τελετουργικής...
Γιώργος Βέλτσος, Πομπές Δεκαπέντε χρόνια μετά την Camera degli sposi, που σκηνοθέτησε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός για όλα τα πρόσωπα των γυναικών, λυτρωμένα επί σκηνής μέσα από την περσόνα της Αμαλίας Μουτούση, οι Πομπές μου –όχι «ένα δημιούργημα του πνεύματος», αλλά ένα...
Recent Comments