Έχοντας επιζήσει από το Ολοκαύτωμα, στο οποίο έχασε γυναίκα και παιδιά , ο Jozef έχει μια δεύτερη ευκαιρία να δημιουργήσει μια νέα οικογένεια με την Helena, την Πολωνοεβραία σύζυγό του. Βρίσκονται στην Κρεμόνα, στον προσφυγικό καταυλισμό, όπου περιμένουν την αναχώρησή τους για την Παλαιστίνη.
Η Laura Derpic Burgos ανατρέπει με ευφυή τρόπο τον μύθο της επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη και στην πιστή του Πηνελόπη, πλάθοντας μια ώριμη, προβληματισμένη και απρόβλεπτη Πηνελόπη, της οποίας τον ψυχισμό ο χρόνος, η σιωπή, η απουσία, η αγωνία της αναμονής και η ελπίδα μετατρέπουν σε ένα σύμβολο τόλμης και ελευθερίας.
Μετάφραση: Λέανδρος Πολενάκης
Σκηνοθεσία Δήμος Αβδελιώδης
Ηθοποιός: Κερασία Σαμαρά
Χώρος διεξαγωγής: Εθνικό Θέατρο, αίθουσα εκδηλώσεων, στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου Αρχαίου Δράματος «Η Έννοια του Ηθικού Χρέους στο Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο».
Η Μαντώ Μαυρογένους, μια νέα γυναίκα γεννημένη στην Τεργέστη και μεγαλωμένη σε μια εύπορη, φαναριώτικη οικογένεια κάνει την προσωπική της επανάσταση. Διεκδικεί τον σεβασμό σαν ανεξάρτητη γυναίκα που παλεύει θυσιάζοντας τα πάντα για την ελευθερία της πατρίδας της και τον έρωτα της ζωής της. Δυστυχώς, όμως, γεύεται μόνο την προδοσία και την αχαριστία που κρύβει η συμμετοχή της στην ενεργό πολιτική σκηνή της εποχής.
Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Ερμηνεία: Δέσποινα Σαραφείδου
Πρωτότυπη Μουσική: Θοδωρής Λεμπέσης
Παίζει ζωντανά Τσέλο: Γιάννος Γιοβανός
Την ώρα της χλιδάτης γαμήλιας δεξίωσης της κόρης του πρωθυπουργού εισβάλλει στην αίθουσα ένα οργισμένο και πεινασμένο πλήθος διαδηλωτών με ανθρωποφαγικές ορέξεις. Ο πρωθυπουργός προσπαθεί να το σκάσει, αλλά τελικά τον κατασπαράζει το πεινασμένο πλήθος. Όταν, όμως μετά από χρόνια αυτό το ίδιο το πλήθος κληθεί να ψηφίσει, θα επαναλάβει τα ίδια λάθη έχοντας μνήμη χρυσόψαρου. Τι συμβαίνει άραγε σε αυτή την κοινωνία; Ένα έργο με καυστικό χιούμορ, σουρεάλ ατμόσφαιρα και splatter στοιχεία.
Μετάφραση: Σμαρώ Κώτσια
Σκηνοθεσία Γιάννης Λασπιάς (Square Theatre Company)
Ηθοποιοί: Αντώνης Αντωνάκος, Διαμαντής Καραναστάσης, Άντα Κουγιά, Δάφνη Μανούσου, Δημήτρης Μαύρος, Νίκος Μέλλος, Στέλλα Μπούρου, Βιργινία Ταμπαροπούλου
Ο Ευριπίδης μένει στο κτήμα του στην Σαλαμίνα μαζί με τον δούλο του Δάο. Εκεί τον επισκέπτονται συχνά η Σελάνα, Αθηναία εταίρα, και ο Αντισθένης, μαθητής του Σωκράτη και μετέπειτα ιδρυτής της Κυνικής Σχολής Φιλοσοφίας. Στις μεταξύ τους συζητήσεις σχολιάζονται με κριτική, ειρωνική και φιλοσοφική διάθεση πρόσωπα, γεγονότα και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην Αθήνα προς το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου και μετά από αυτόν, όταν η Αθηναϊκή συμμαχία έχει ηττηθεί.
Συγγραφέας: Χριστόφορος Χριστοφής
Σκηνοθέτης: Νίκος Χατζηπαπάς
Σχεδιασμός φωτισμού: Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεώνη Ριντ
Ερμηνεύουν: Δημήτρης Πετρόπουλος (Ευριπίδης), Δημήτρης Μαύρος (Δάος), Βερόνικα Αργέντζη (Σελάνα), Γιάννης Λασπιάς (Αντισθένης)
Μουσικός επί σκηνής: Νίκος Ξανθούλης
Ανάμεσα σε δύο εργατικές βάρδιες, στην αυλή ενός εργοστασίου σιδηρικών, οι μαθήτριες ενός σχολείου κάνουν μνημόσυνο στη συμμαθήτριά τους που αυτοκτόνησε. Στα μαύρα όλοι. Εμφανίζεται η μητέρα της και μέσα σε μια φορτισμένη ατμόσφαιρα διηγείται τη ζωή της κόρης της, τη μοίρα που της έτυχε. Μέσα σ’ αυτήν τη μανία, σε αυτό το όργιο ψυχών, ξεπροβάλλει με βοή η νεκρή κόρη ακολουθούμενη από τον θίασο του Κάτω Κόσμου – γριές με αχτένιστα μαλλιά, ζητιάνοι, μωρά νεκρά σε χάρτινα κουτιά, ανάπηροι με πατερίτσες, παιδιά με ρουλεμάν…
Recent Comments