Μονόπρακτη σάτιρα που αποκαλύπτει με έξυπνο χιούμορ τον ανεγκέφαλο τρόπο με τον οποίο γινόταν η λογοκρισία κατά τη διάρκεια της επτάχρονης Δικτατορίας του 1967. Ο λογοκριτής «εξυγιαίνει» τα έργα των αρχαίων τραγικών Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευριπίδη, καθώς και του κωμωδιογράφου Αριστοφάνη.
Η Κλυταιμνήστρα γράφει ένα γράμμα στον Ορέστη, για να του εξιστορήσει τα γεγονότα που την οδήγησαν στη δολοφονία. Όχι για να ζητήσει συγχώρεση ή να ζητιανέψει οίκτο απέναντι στο εκδικητικό μένος του ίδιου και της Ηλέκτρας, αλλά για να μιλήσει για τον εαυτό της, τα αισθήματα και την κατάστασή της.
Η Κλυταιμνήστρα γράφει ένα γράμμα στον Ορέστη, για να του εξιστορήσει τα γεγονότα που την οδήγησαν στη δολοφονία. Όχι για να ζητήσει συγχώρεση ή να ζητιανέψει οίκτο απέναντι στο εκδικητικό μένος του ίδιου και της Ηλέκτρας, αλλά για να μιλήσει για τον εαυτό της, τα αισθήματα και την κατάστασή της.
Τοπίο Ζωής: η Γουρούνα και ο Αθώος, δύο Φιγούρες που αναλογίζονται τις εμπειρίες τους και τον κόσμο, ερευνούν και οραματίζονται με γνώμονα το Δίκαιο, τον βαθύ προαιώνιο κανόνα, που ρέει «σαν το νερό της πηγής…»
Ένα άκρως πρωτότυπο, όσο και αιχμηρό θεατρικό σχόλιο για το σύστημα εφαρμογής της Δικαιοσύνης, την έννοια του Δικαίου και την απόσταση που τα χωρίζει…
Η Μαρία Κίτσου ερμηνεύει μοναδικά την αδικοχαμένη ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη που δολοφονήθηκε στα Δεκεμβριανά, σε μια παράσταση που στηρίχτηκε στο ιστορικό αρχείο που συγκέντρωσε ο αλησμόνητος Μάνος Ελευθερίου για τις ανάγκες του βιβλίου του «Η γυναίκα που πέθανε δυο φορές».
Recent Comments