Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία στο μεταίχμιο πολιτικής και παράστασης – Διεθνές Επιστημονικό Συμπόσιο
25/09/2019, Ώρα έναρξης: 10:00
Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού
Το Διεθνές Φεστιβάλ ΑΝΑΛΟΓΙΟ στο πλαίσιο της φετινής διοργάνωσης με θέμα «In Memory WeTrust», 21-26 Σεπτεμβρίου 2019, οργανώνει εκπαιδευτικό πρόγραμμα με άξονα την αρχαία ελληνική τραγωδία με Εργαστήρια, Σεμινάριο Μετάφρασης και Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος σε συνεργασία με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και το Διεθνές Φόρουμ Θεατρικών Συγγραφέων της Unesco.
Στη Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος με τίτλο «Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία στο μεταίχμιο πολιτικής και παράστασης» διερευνώνται τρόποι μελέτης και σκηνικής αντιμετώπισης της αρχαίας τραγωδίας υπό το πρίσμα σύγχρονων και παλαιότερων μεταφράσεων, μεταγραφών, διασκευών, σκηνοθετικών προσεγγίσεων καθώς και πολιτικών προεκτάσεων και μηνυμάτων.
Η είσοδος είναι ελεύθερη σε όλες τις εκδηλώσεις.
Θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης
Έναρξη Συνεδρίου
10:00-10:30 Χαιρετισμοί από:
Τον Επιστημονικό Διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη κύριο Γεώργιο Μαγγίνη
Εκπρόσωπο του ΥΠΠΟΑ
Εκπρόσωπο της Περιφέρειας Αττικής
Εκπρόσωπο του Δήμου Αθηναίων
Τον Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητή Αχιλλέα Χαλδαιάκη
Την Πρόεδρο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγήτρια Χρυσόθεμη Σταματοπούλου-Βασιλάκου
Την Διευθύντρια Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Πρόεδρο του Διεθνούς Οργανισμού Αναλόγιο, Σίσσυ Παπαθανασίου
ΠΡΩΙΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ
10:30-11:50 Α΄ Συνεδρία
Πρόεδρος: Πλάτων Μαυρομούστακος
10:45-11:00 Astrid Schenka
«‘Die unendliche Aufgabe’. On theories and practices of translation”
10:30-10:45 Herman Altena
«Managing the gaps: translation, transformation, relocation»
11:00-11:15 Oliver Taplin
«Attempting to translate the Oresteia with musicality»
11:15-11:30 Συζήτηση
11:30-11:50 Διάλειμμα – Καφές
11:50-13:10 Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Πρόεδρος: Καίτη Διαμαντάκου
11:50-12:05 Μαίρη Μπαϊρακτάρη
«Διαγλωσσική μετάφραση αρχαίου δράματος και παραστασιακή κειμενοκεντρικότητα»
12:05-12:20 Έρη Γεωργακάκη
«Η Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη «κατά την καθ` ημάς Σκηνήν», μια ιδιαίτερη μεταφραστική απόπειρα του 1887»
12:20-12:35 Μενέλαος Καραντζάς
«Οι ιχνευτές της Οξυρρύγχου. Μια πρόταση για τη χρήση σπαραγμάτων αρχαίου δράματος σε σύγχρονες θεατρικές παραστάσεις»
12:35-12:50 Ιωάννα Ρεμεδιάκη
«Αντιγόνη /Αθήνα: μεταφράζοντας τον 21ο αιώνα»
12:50-13:10 Συζήτηση
13:10-14:30 Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Πρόεδρος: Άννα Ταμπάκη
13:10-13:25 Αρχιμανδρίτης Μιχαήλ Σταθάκης
«Η Αντιγόνη του Σοφοκλέους ως προ Χριστού παράλληλο του χριστιανικού μαρτυρίου»
13:25-13:40 Sacchidanand Joshi
«Combining musically with the lexis in Greek and Indian theatre»
13:40-13:55 Bharat Gupt
«Transcending the human for divine: An Indo-European ideal in Antigone»
13:55-14:10 Παύλος Κάβουρας
«Consciousness and power: The role of myth in ancient Greek drama»
14:00-14:30 Συζήτηση
14:30-15:30 Διάλειμμα – Γεύμα
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ
15:30-16:30 Δ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Πρόεδρος: Παύλος Κάβουρας
15:30-15:45 Δέσποινα Κοσμοπούλου
«Σύγχρονη προσέγγιση της αρχαίας τραγωδίας. Επισημάνσεις και προβληματισμοί»
15:45-16:00 Kakumoto Atsushi
«Performing Medea — theatrical performances as a way of understanding ancient society and classical philosophy».
16:00-16:15 Zoltàn Balàzs
«The Gold Bug Method»
16:15-16:30 Συζήτηση
16:30-17:30 Ε΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Πρόεδρος: Σίσσυ Παπαθανασίου
16:30-16:45 Βάιος Λιαπής
«Anne Carson’s Antigo-Nick as an intertextual palimpsest»
16:45-17:00 Μαργαρίτα Μέλμπεργκ
«Translating Swedish writers inspired by ancient Greek myths and historical persons. The example of poet Jesper Svenbro and playwright Chtistina Ouzounidis»
17:00-17:10 Συζήτηση
18:00 «Ίχνη της Αντιγόνης» της Χριστίνας Ουζουνίδου (ΣΟΥΗΔΙΑ)
Παρουσίαση του έργου
Μετάφραση: Margarita Mellberg.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Έλλη Παπακωνσταντίνου, ODC Ensemble.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ:
Herman ALTENA
Συγγραφέας, μεταφραστής, Καλλιτεχνικός διευθυντής Antiek Theater Amsterdam (ΟΛΛΑΝΔΙΑ)
Zoltàn BALAZS
Καλλιτεχνικός διευθυντής Maladype Theatre of Budapest (ΟΥΓΓΑΡΙΑ)
Έρη ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Διδάκτωρ Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Καίτη ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Bharat GUPT
Πρόεδρος Δ.Σ. Indira Gandi National Center for the Arts (ΙΝΔΙΑ)
Sacchidanand JOSHI
Γραμματέας Δ.Σ. Indira Gandi National Center for the Arts (ΙΝΔΙΑ)
Παύλος ΚΑΒΟΥΡΑΣ
Καθηγητής Τμήματος Μουσικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Atsushi KAKUMOTO
Σκηνοθέτης, Διευθυντής “D’ uomo ex machina” (ΙΑΠΩΝΙΑ)
Μενέλαος ΚΑΡΑΝΤΖΑΣ
Σκηνοθέτης, μεταφραστής, υποψήφιος διδάκτωρ Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Δέσποινα ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ
Μεταδιδακτορική ερευνήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Βάιος ΛΙΑΠΗΣ
Καθηγητής, επικεφαλής Μεταπτυχιακού Προγράμματος Θεατρικών Σπουδών Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου
Πλάτων ΜΑΥΡΟΜΟΥΣΤΑΚΟΣ
Καθηγητής Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Rea Ann Margarita MELLBERG
Μεταφράστρια, Phd Lund University (ΣΟΥΗΔΙΑ)
Μαίρη ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ
Μεταδιδακτορική ερευνήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ, διδάσκουσα Τμ. Γαλλικής Γλώσσας & Φιλολογίας ΕΚΠΑ
Σίσσυ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ιστορικός πολιτισμού, δραματουργός, Πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού «Αναλόγιο», Διευθύντρια Γραμμάτων Υπουργείου Πολιτισμού
Ιωάννα ΡΕΜΕΔΙΑΚΗ
Λέκτωρ Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Astrid SCHENKA
Εντεταλμένη Ερευνήτρια International Research Centre Interweaving Performance Cultures, Freie Universität Berlin –Δραματουργός και Μεταφράστρια (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Αρχιμανδρίτης Μιχαήλ ΣΤΑΘΑΚΗΣ
Αρχαιολόγος
Χρυσόθεμις ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Άννα ΤΑΜΠΑΚΗ
Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ
Oliver TAPLIN
Ομότιμος Καθηγητής Magdalen College Oxford, Επίτιμος Διδάκτωρ Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ (ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ)
Αχιλλέας ΧΑΛΔΑΙΑΚΗΣ
Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ
Herman ALTENA
Σπούδασε Κλασική Φιλολογία και Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ Έχει μεταφράσει τραγωδίες του Αισχύλου και του Ευριπίδη για επαγγελματικές θεατρικές παραστάσεις σε Ολλανδία και Βέλγιο και έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως οι Paul Koek, Johan Simons, Piet Arfeuille και Olivier Diepenhorst. Το 2013 έγραψε τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, Hyllos, μια ανάθεση της μουσικής εταιρείας θεάτρου De Veenfabriek (Leiden) και του συγκροτήματος για νέα μουσική Asko | Schönberg (Άμστερνταμ). Το 2018 ολοκλήρωσε μια νέα μετάφραση της Ανδρομάχης του Ρακίνα. Αυτό το διάστημα εργάζεται πάνω σε μια μετάφραση του Liknon, έργου σε ανάθεση από την Ελληνο-ολλανδή συνθέτη Calliope Tsoupaki για το Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης μουσικής των Κάτω Χωρών «November Music». Διδάσκει ως επισκέπτης Καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης και στο Πανεπιστήμιο Leiden. Μέχρι το 2008 ήταν ενεργό μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος.
Zoltàn BALAZS
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης, του Τμήματος Θεάτρου και Κινηματογράφου και του Τμήματος Σκηνοθεσίας του European Theatre Union στη Στουτγκάρδη. Συμμετείχε σε διεθνή σεμινάρια με τους Anatoly Vasiliev’s και Josef Nadj στην Αβινιόν, καθώς και με το Robert Wilson στο Παρίσι.
Το 2001 ίδρυσε το Θέατρο «Maladype» στη Βουδαπέστη, ένα από τα σημαντικότερα θέατρα στη Ρουμανία, του οποίου είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής. Έχει σκηνοθετήσει έργα στις Η.Π.Α., Γαλλία, Γερμανία, Σλοβενία, Σλοβακία και Ρουμανία.
Το πολύπλευρο καλλιτεχνικό του έργο και οι παραστάσεις του που πειραματίζονται με μια νέα θεατρική γλώσσα, έχουν τιμηθεί με πολλά θεατρικά και κρατικά βραβεία.
Οι παραστάσεις του αποτελούν μια σύνθετη θεατρική εμπειρία, όπου κίνηση μουσική και λόγος λειτουργούν εναρμονισμένα, ως σύνολο συναισθημάτων και αισθήσεων που λαμβάνει ο θεατής.
Έχει σκηνοθετήσει μεταξύ άλλων τα έργα: Οι Νέγροι του Jean Genet, Πελλέας και Μελισσάνθη του Maurice Maeterlinck, Λεόντιος και Λένα του Georg, Βασιλιάς Ubu του Alfred Jarry, Πλατόνωφ του Anton Chekhov, Θεία Κωμωδία – Κόλαση του Δάντη κά.
Έρη ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο ίδιο τμήμα, από όπου αποφοίτησε με αριστεία, έχοντας λάβει υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. Η διδακτορική της διατριβή εκπονήθηκε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ, και εστιάζει στην πρόσληψη του Ευριπίδη στην Ελλάδα κατά τον 19ο αιώνα. Ο πρώτος χρόνος της έρευνας χρηματοδοτήθηκε με υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. Η διατριβή κρίθηκε με άριστα.
Ως θεατρολόγος έχει εργαστεί στο Θέατρο του Νότου (Αμόρε), την περίοδο 1999-2002, στο Εθνικό Θέατρο (2002-2003), και στον Δήμο Πετρούπολης από το 2003 μέχρι σήμερα, ασχολούμενη με πολλαπλά αντικείμενα (οργάνωση παραγωγής στο Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας, δημιουργία παιδικών/εφηβικών θεατρικών τμημάτων, διδασκαλία θεατρικού παιχνιδιού, διδασκαλία ιστορίας του θεάτρου, οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων). Υπήρξε εισηγήτρια σεμιναρίου θεατρικής αγωγής σε εκπαιδευτικούς προσχολικής ηλικίας στο πλαίσιο των ΠΕΚ (Αλεξανδρούπολη, 1998). Συνέβαλε στη συγγραφή κειμένων για τον ψηφιακό δίσκο του Εκπαιδευτικού Προγράμματος «Θέατρο και Σχολείο» της Γ.Γ.Ν.Γ. (2002). Έχει συμμετοχές σε επιστημονικά συνέδρια και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά.
Καίτη ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ
Αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. Το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο της, οι επιστημονικές ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις της εστιάζουν στην ιστορική και θεωρητική ανάλυση του αρχαίου δράματος και θεάτρου καθώς και της πρόσληψης του αρχαίου δράματος, σε επίπεδο δραματουργίας και σε επίπεδο θεατρικής πρακτικής, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχουν δημοσιευτεί δύο βιβλία της, δύο τόμοι κριτικών θεάτρου του Τάσου Λιγνάδη σε δική της επιμέλεια και εισαγωγή, πολλά μελετήματά της σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων, μεταφράσεις της σε βιβλία από τον χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών και κείμενά της ενταγμένα σε εκδόσεις θεατρικών και θεατρολογικών έργων.
Bharat GUPT
Θεωρητικός θεάτρου και πολιτιστικός αναλυτής, Αναπληρωτής Καθηγητής Αγγλικής Λογοτεχνίας στο Κολλέγιο Επαγγελματικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Δελχί. Γεννήθηκε το 1946 στο Μοράνταμπαντ, μια μικρή πόλη στο κρατίδιο Ούτταρ Πραντές της Ινδίας, και μεγάλωσε στο Νέο Δελχί όπου και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της πόλης. Έλαβε το Μεταπτυχιακό του Δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και το Διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Μπαρόντα.
Παράλληλα, αφιέρωσε οκτώ χρόνια στη μελέτη των μουσικών οργάνων σιτάρ και σουρμπάχαρ με τη φημισμένη μουσικό Uma Shankar Mishra και σπούδασε μουσικολογία, γιόγκα σούτρας και τους κλασικούς με τους Acharya K.C.Brihaspati και Swami Kripalvananda. Επικεντρώθηκε στις κλασικές σπουδές, το θέατρο, τη μουσική, τον πολιτισμό και τα μέσα ενημέρωσης, και, με τη βοήθεια μιας υποτροφίας Ωνάση, μελέτησε στην Ελλάδα τις αναβιώσεις του αρχαίου ελληνικού δράματος.
Η εμπειρία του στο σύγχρονο ευρωπαϊκό και το παραδοσιακό ινδικό εκπαιδευτικό σύστημα και στις κλασικές σπουδές, τον ώθησαν στην πεποίθηση πως το αρχαίο ελληνικό δράμα βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο αρχαίο ινδικό δράμα, ως ηθική και θρησκευτική πράξη, ή «ιερόπράξις».
Είναι μόνιμος συνεργάτης (προσκεκλημένος καθηγητής) στην Εθνική Δραματική Σχολή του Δελχί και στην Ακαδημία Δραματικών Τεχνών Μπαρτέντου στη Λάκνοου. Έχει δώσει διαλέξεις σχετικά με το θέατρο και τη μουσική σε πανεπιστήμια και πολιτιστικούς οργανισμούς στην Ινδία, τη Βόρειο Αμερική, στην Αγγλία, την Ιταλία. Στην Ελλάδα, από το 1995 ως σήμερα, έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά μέρη, μεταξύ άλλων: Πάντειο Πανεπιστήμιο, Μουσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ελληνο-ινδική Εταιρεία, Κλασικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Τμήμα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Μυτιλήνη), Διεθνές Συνέδριο μουσικού θεάτρου (Βόλος), Θεατρικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (Θεσσαλονίκη), Ανθρωπολογικό Τμήμα Πανεπιστημίου Αθηνών, Διεθνές Συνέδριο Αρχαίου Δράματος Δελφών, Συνέδριο του Κέντρου Αρχαίου Δράματος (Ναύπλιο).
Sacchidanand JOSHI
Ακαδημαϊκός, συγγραφέας, σκηνοθέτης. Γεννήθηκε το 1963, στην πόλη Indore της Ινδίας. Είναι Γενικός Γραμματέας του Indira Gandhi National Centre for the Arts(IGNCA),ένας από τους σημαντικότερους πολιτιστικούς και εποπτευόμενους του Υπουργείου Πολιτισμού, φορείς στην Ινδία. Διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Πανεπιστημίου Δημοσιογραφίας και Επικοινωνίας «Kushabhau Thakre» για δέκα χρόνια (2005-2015), καθώς και Πρύτανης του Makhanlal Chaturvedi National University Δημοσιογραφίας και Επικοινωνίας για επίσης 10 χρόνια. Έχει εργαστεί σε πολλά σημαντικά πολιτιστικά ιδρύματα και ινστιτούτα στην Ινδία. Υπήρξε μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνδέσμου των Πανεπιστημίων στην Ινδία. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει θεατρικά έργα τα οποία και έχουν βραβευθεί, διηγήματα και αρθρογραφεί.
Καθηγήτρια Θεατρολογίας – Ιστορίας του Νεοελληνικού Θεάτρου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος του Τμήματος και Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Ελληνικό και Παγκόσμιο Θέατρο: Δραματουργία, Παράσταση, Εκπαίδευση».
Παύλος ΚΑΒΟΥΡΑΣ
Καθηγητής Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας (Εθνογραφία της Παραδοσιακής Μουσικής) του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι, επίσης, Διευθυντής του Τομέα Εθνομουσικολογίας και Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας και του ομώνυμου Εργαστηρίου. Κατέχει δίπλωμα Ναυπηγού Μηχανολόγου από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1978), Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Εφαρμοσμένη Αστική Ανθρωπολογία από το «City University of New York» και Διδακτορικό στην Πολιτισμική Ανθρωπολογία από το «The New School for Social Research of New York». Από το 2015 είναι Επισκέπτης Καθηγητής στο τμήμα Εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (UCLA), όπου διδάσκει το σεμινάριο «Παγκοσμιοποίηση, Πολιτική του Πολιτισμού και Κοινωνική Δυναμική της Τέχνης». Έχει διεξάγει επιτόπια εθνογραφική έρευνα σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Κάρπαθος, Θράκη, Λέσβος και Ανατολική Μακεδονία), στις Η.Π.Α. (Νέα Υόρκη- ελληνική παροικία) και στη Νοτιοδυτική Ινδία. Η διατριβή του εστιάζεται στην καρπάθικη αυτοσχέδια διαλογική ποίηση και μουσική –την επιτέλεση του “γλεντιού”, μίας μουσικής-πολιτισμικής τελετουργίας με ιδιαίτερη συμβολική σημασία για την τοπική κοινωνία. Η έρευνά του εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ αφήγησης και μουσικής, εμπειρίας και επικοινωνίας και εστιάζεται στη διάδραση ανάμεσα στην εθνογραφία, τη φαινομενολογική ερμηνευτική και τη θεωρία της επιτέλεσης. Το 2015, ως συνεργάτης του Ιδρύματος Ωνάση (University Seminars Fellow), πραγματοποίησε μια σειρά από διαλέξεις στα παρακάτω αμερικάνικα πανεπιστήμια: Χάρβαρντ (Οκτ. 25-29), Μίσιγκαν (Ann Arbor) (Οκτ. 29-Νοέμβ. 1), Ιλινόις (Urbana- Champaign) (Νοέμβ. 1-8), Στάνφορντ (Νοέμβ. 8-13) και Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA, Νοέμβ. 13-20). Το 2016 ήταν επίσημος συνεργάτης του Ολλανδικού και Φλαμανδικού Ινστιτούτου στο Κάιρο, υπεύθυνος για τη διαχείριση και τη διεξαγωγή έρευνας στο πλαίσιο ενός προγράμματος συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, αλλά και γενικότερα γύρω από τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις Αραβικές χώρες, μέσω συστηματικής ανθρωπολογικής έρευνας για τη μουσική και τον κινηματογράφο. Είναι μέλος των ακόλουθων εταιρειών: «American Anthropological Association», «Society for Ethnomusicology», «International Association for the Study of Popular Music» και «International Council for Traditional Music». Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (2006-2010) και υπήρξε συνιδρυτής και διευθυντής του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών “Μουσική Κουλτούρα και Επικοινωνία: Ανθρωπολογικές και Επικοινωνιακές Προσεγγίσεις της Μουσικής” (2010-2012) των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών και Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι δημοσιευμένες εργασίες του περιλαμβάνουν εθνογραφικά και θεωρητικά κείμενα στα ελληνικά και στα αγγλικά σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει λάβει μέρος σε ποικίλα ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια ως επιστημονικός υπεύθυνος, κύριος ερευνητής ή ειδικός σύμβουλος και είναι διευθυντής της σειράς «Εθνομουσικολογικά – Ανθρωπολογικά» (Εκδόσεις Νήσος). Είναι υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του Φεστιβάλ ΑΝΑΛΟΓΙΟ.
Atsushi KAKUMOTO
Σκηνοθέτης, μεταφραστής, ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της θεατρικής ομάδας d’UOMO ex machina στο Τόκυο από το 2006. Η ομάδα παρουσιάζει παραστάσεις σε συμβατικά και μεγάλα θέατρα, όπως το «Tokyo Metropolitan Theatre» αλλά και σε χώρους όπως ένα μπαρ στο Τόκυο, μια παλιά αποθήκη στο λιμάνι της Yokohama και ένα παραδοσιακό αγροτόσπιτο στη Βόρεια Ιαπωνία. Ερευνώντας σε βάθος την κλασσική λογοτεχνία και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε μια άκαμπτη εκπαίδευση σωματικών κινήσεων, η ομάδα δημιουργεί ένα πρωτότυπο ύφος χοροθεάτρου. Ο Kakumoto Atsushi ασχολείται ενεργά με τη θεατρική εκπαίδευση σε χώρες όπως Ιαπωνία, Πορτογαλία, Ινδία και Σρι Λάνκα.
Μενέλαος ΚΑΡΑΝΤΖΑΣ
Σκηνοθέτης, μεταφραστής, δραματολόγος και καθηγητής Θεατρολογίας και Υποκριτικής. Κάτοχος MFA στη Σκηνοθεσία Θεάτρου, Θεατρολόγος, απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, Υποψήφιος Διδάκτορας του ιδίου Τμήματος. Συνεργάτης της Θερινής Ακαδημίας του Εθνικού Θεάτρου (2006-2009) και της διαδικτυακής πλατφόρμας The Greek Play Project. Στο ΑΝΑΛΟΓΙΟ το 2016 έκανε τη σκηνοθετική και μουσική επιμέλεια για το έργο της Αργυρώς Βώβου Κλειστό άσπρο και σκηνοθέτησε το έργο του Viliam Klimáček Η ημέρα που πέθανε ο Γκαγκάριν, που παρουσιάστηκε σε μετάφραση Γιώργου Παπαγιαννάκη, στο ΑΝΑΛΟΓΙΟ το 2017.
Δέσποινα ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αριστούχος Διδάκτωρ του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπονεί Μεταδιδακτορική έρευνα (post-doc) στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών., εξετάζοντας περαιτέρω το θέατρο μέσα από την Φιλοσοφία που προτείνει η Σημειολογία. Συνεργάζεται με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού και συμμετέχει σε συνέδρια και επιστημονικά αφιερώματα. Αρθρογραφεί σε επιστημονικά περιοδικά. ‘Έχει εκδώσει τα βιβλία: Πιραντέλλο και Ζενέ. Μία «συνάντηση» στο τραγικό και το παράλογο το 2017 και Η διαλεκτική του χώρου και ο εγκλεισμός στο θέατρο το 2018.
Βάιος ΛΙΑΠΗΣ
Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Γλασκώβης (Phd, 1994-1997). Δίδαξε ως Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (2000-2003), ως Επίκουρος και κατόπιν Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ (2003-2009) και ως Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (2009-2010). Διδάσκει στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου από τον Ιούλιο του 2010.
Έχει διδάξει στην École Normale Supérieure (Παρίσι) και έχει διατελέσει Μέλος του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών (Institute for Advanced Study), Πρίνστον.
Από το 2003 έως σήμερα έχει διατελέσει επικεφαλής τριών ερευνητικών προγραμμάτων χρηματοδοτούμενων από τον Ομοσπονδιακό Καναδικό Οργανισμό Social Sciences and Humanities Research Council και από το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας της Κύπρου.
Έχει δημοσιεύσει τρεις μονογραφίες («Μενάνδρου Γνώμαι Μονόστιχοι», Αθήνα 2002, «Άγνωστος Θεός», Αθήνα 2003, «A Commentary on the Rhesus Attributed to Euripides», Οξφόρδη 2012) και έχει επιμεληθεί την έκδοση τεσσάρων συλλογικών τόμων. Πολυάριθμα άρθρα και βιβλιοκρισίες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και σε διεθνή περιοδικά (Harvard Studies in Classical Philology, Journal of Hellenic Studies, The Classical Quarterly, The Classical Review κ.λπ.), καθώς και σε συλλογικούς τόμους.
Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ., η αρχαϊκή ελληνική ποίηση και ποιητική, η ελληνιστική ποίηση, η γνωμολογική και σοφιολογική γραμματεία κατά την Ελληνική αρχαιότητα, η επιβίωση της αρχαίας τραγωδίας στη νεότερη και στη σύγχρονη λογοτεχνία, η αρχαία ελληνική θρησκεία κ.ά. Στις τρέχουσες ερευνητικές του δραστηριότητες ανήκει η έκδοση και ο υπομνηματισμός της τραγωδίας Επτά επί Θήβας του Αισχύλου.
Πλάτων ΜΑΥΡΟΜΟΥΣΤΑΚΟΣ
Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου διδάσκει από το 1991. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες και θέατρα, διευθύνει έρευνες για την ελληνική δραματουργία, σκηνική πρακτική και σκηνοθεσία, τις παραστάσεις του αρχαίου δράματος κατά τους νεότερους χρόνους και έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό από το 1984. Έχει προσκληθεί ως επισκέπτης καθηγητής και έχει δώσει διαλέξεις σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Εταίρος του International Research Center Interweaving Performance Cultures στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Εκδόσεις- Επιμέλειες (επιλογή) : Το θέατρο στην Ελλάδα 1940-2000. Μια επισκόπηση – Σχεδιάσματα ανάγνωσης – Αντί Κριτικής. – Γιάννη Σιδέρη: Ιστορία του Νέου Ελληνικού Θεάτρου – Κάρολος Κουν. Οι Παραστάσεις. – Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – (σε συνεργασία): Le Mythe d’Hélène – Relations France-Grèce: Le théâtre des années 1960 à nos jours – Σκηνή και Αμφί-Θέατρο. Αφιέρωμα στο Σπύρο Α. Ευαγγελάτο.
Rea Ann Margarita MELLBERG
Μεταφράστρια και Μορφωτική Σύμβουλος στην Ελληνική Πρεσβεία στη Στοκχόλμη. Είναι πτυχιούχος με Μεταπτυχιακές σπουδές της Σχολής Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λουντ (Θέμα: Έλληνες ποιητές της γενιάς του ’70). Δίδαξε ως βοηθός στην έδρα Νεοελληνικών Σπουδών των πανεπιστημίων της Στοκχόλμης και Ουψάλας. Έχει μεταφράσει Καβάφη (σε συνεργασία με τον Σουηδό ποιητή Magnus William-Olsson), Έλληνες ποιητές της γενιάς του ’70 και Κύπριους ποιητές. Έχει λάβει το «Μεταφραστικό Βραβείο της Σουηδικής Ακαδημίας» (1991), το «Βραβείο Εταιρείας Φίλων του Σουηδικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών» (1993), το «Μεταφραστικό Βραβείο Επιτροπής Εταιρείας Συγγραφέων Σουηδίας» (1994), το «Βραβείο Sture Linnér» (2017), καθώς και την «Υποτροφία Stridberg» για μεταφράσεις έργων από την «Εταιρεία Σουηδών Συγγραφέων» (2010).
Mαίρη ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ
Διδάσκουσα λογοτεχνικής μετάφρασης στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, υποψήφια Μεταδιδάκτωρ στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (με επιβλέπουσα την Καθηγήτρια κ. Αικατερίνη Διαμαντάκου) και μεταφράστρια. Έχει διδάξει μεταφρασεολογία, δραματολογία, θεωρία και ορολογία θεάτρου στο Ε.Κ.Π.Α. Η διδακτορική διατριβή της με τίτλο «Οι μεταφράσεις του Μαριβώ» από τον Ανδρέα Στάικο και οι παραστάσεις τους στην Ελλάδα (με επιβλέπουσα την Καθηγήτρια κ. Μαρίκα Θωμαδάκη) εκπονήθηκε υπό την οπτική της Σημειολογίας του Θεάτρου και της Μεταφρασεολογίας και εκδόθηκε με υποτροφία του «Σαριπολείου Ιδρύματος» (2016). Έχουν επίσης εκδοθεί πέντε μεταφράσεις της από τα γαλλικά και δύο μονογραφίες. Η επιστημονική έρευνά της επικεντρώνεται στην ιστορία και κριτική της μετάφρασης, στη σχέση μετάφρασης και διαπολιτισμικότητας, καθώς και στη θεωρία και την πρακτική της θεατρικής μετάφρασης με στόχο τη διερεύνηση της λειτουργικότητας του μεταφράσματος επί σκηνής.
Σίσσυ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ιστορικός τέχνης και πολιτισμού, δραματουργός, σκηνοθέτης, κριτικός, μεταφραστής. Πτυχιούχος Νομικής. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στην Ελλάδα. Συνέχισε τις σπουδές της στην Κοινωνική Ανθρωπολογία, την Ιστορία Πολιτισμών και το Θέατρο στο Παρίσι στην École des Hautes Études en Sciences Sociales και τη Σορβόννη, με επιβλέποντες καθηγητές στη διατριβή της τον Robert Abirached και τον Pierre Vidal-Naquet. Τα ερευνητικά και καλλιτεχνικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από την ιστορία θεάτρου, την αρχαία ελληνική τραγωδία και τις μεταγραφές της, ως και τη σύγχρονη θεατρική γραφή, δραματική και σκηνική. Εργάζεται στο Υπουργείο Πολιτισμού, όπου την τελευταία δεκαετία προΐσταται σε θέσεις ευθύνης σχετικές με τις διεθνείς σχέσεις. Από τον Φεβρουάριο του 2018 είναι Διευθύντρια Γραμμάτων και Τεχνών. Το 2005 ίδρυσε το Φεστιβάλ Αναλόγιο και από έκτοτε είναι η καλλιτεχνική του διευθύντρια. Διετέλεσε υπεύθυνη του Τμήματος Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας από το 2008-2014. Είναι υπεύθυνη διεθνών σχέσεων στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Μέλος σε επιτροπές διαγωνισμών συγγραφής θεατρικών έργων και επιμελήτρια εθνικών συμμετοχών της Ελλάδας σε διεθνείς πολιτιστικές διοργανώσεις. Μεταφράζει θεατρικά έργα και σκηνοθετεί. Συμμετέχει με ανακοινώσεις σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δημοσιεύει άρθρα, κριτικές και μελέτες, και επιμελείται την έκδοση θεατρικών, λογοτεχνικών κειμένων, εκδόσεων τέχνης και εκθέσεων και εκπομπών για το θέατρο. Δίνει διαλέξεις σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, Ινστιτούτα και δραματικές σχολές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μητέρα ενός εντεκάχρονου αγοριού.
Ιωάννα ΡΕΜΕΔΙΑΚΗ
Σπουδές Κλασικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Απόκτηση Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού Διπλώματος (θέμα: «Οι Μεταφράσεις της Αντιγόνης του Σοφοκλή στη Νεοελληνική Σκηνή (1850-2000)») στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπουδές Υποκριτικής. Ιδρύτρια και σκηνοθέτης της Ομάδας «Ίσον Ένα», έχει γράψει, σκηνοθετήσει και παρουσιάσει τις performances: Το Τραπέζι (2006-7), Εκσκαφή Κενού (2007, 2008) Ιστορίες του Μουσείου (2008), Χώρος Άμλετ (2009), Γλυκιά Οφηλία (2010, 2011), Ιερά Οδός 2 (2011-12) και Χορικό (2013) στην Αθήνα, το Βερολίνο, το Ναύπλιο, την Ιεράπετρα και τη Ρώμη, σε θέατρα, μουσεία, φεστιβάλ, ανοιχτούς δημόσιους χώρους και αυτοδιαχειριζόμενες συλλογικότητες. Δίδαξε Ιστορία του Θεάτρου της Αρχαιότητας στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Ιωαννίνων (Αγρίνιο), Πελοποννήσου (Ναύπλιο), και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Είναι λέκτορας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο Θεατρολογία-Αρχαίο Θέατρο: Ιστορία και Παράσταση. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται στην ενδογλωσσική μετάφραση, στην πολιτική διάσταση της αρχαιοελληνικής τραγωδίας και στη σύνδεση θεωρίας και πράξης του αρχαίου δράματος.
Astrid SCHENKA
Δραματολόγος, Ακαδημαϊκός και μεταφράστρια, ερευνητική συνεργάτης στο Διεθνές Κέντρο Ερευνών «Interweaving Performance Cultures» στο Freie Universität του Βερολίνου και επισκέπτρια Καθηγήτρια στη Σχολή Τεχνών της Ζυρίχης. Εργάζεται, μεταξύ άλλων, στη Berliner Festspiele, το «Γερμανικό Ομοσπονδιακό Πολιτιστικό Ίδρυμα» και ως δραματουργός για εικαστικά έργα.
Υπήρξε συνυπεύθυνη μαζί με τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή Christian Holtzhauer του Διεθνούς Φεστιβάλ «Kunstfest Weimar» (2014, 2015). Από το 2011 είναι η δραματουργός του Stéphane Braunschweig και υπεύθυνη των γαλλικών μεταφράσεων των έργων της Arne Lygre. Τα επαγγελματικά και ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την αισθητική, τη θεωρία και την πρακτική του σύγχρονου θεάτρου, των παραστάσεων και του δράματος. θεωρίες και πρακτικές της μετάφρασης. διεθνή φεστιβάλ, μετά-αποικιοκρατία και δραματουργία. Η Διδακτορική της διατριβή, που εστιάζει στην ποιητική διάσταση της μηχανικής σε σύγχρονες παραστάσεις, θα δημοσιευθεί την τρέχουσα χρονιά στο Aisthesis.
Αρχιμανδρίτης Μιχαήλ Χαρ. ΣΤΑΘΑΚΗΣ
Γεννήθηκε το 1981 στην Κερατέα της Αττικής. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α., ενώ από το 2018 παρακολουθεί πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών με ειδίκευση στην Χριστιανική Αρχαιολογία. Υπηρετεί ως Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικού. Έχει εργασθεί στο Τμήμα Αξιοποιήσεως Εκκλησιαστικής Περιουσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Ελέγχου και Παραλαβής αναστηλωτικών, συντηρητικών και διασωστικών έργων της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, όπως του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών κ.ά.
Χρυσόθεμις ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
Πρόεδρος και καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αντικείμενα του επιστημονικού της ενδιαφέροντος αποτελούν το ελληνικό θέατρο του 19ου και 20ού αιώνα, ιστορία και συγκριτική δραματολογία, με έμφαση στο θέατρο του μείζονος Ελληνισμού, οι Έλληνες ηθοποιοί, η ελληνική κωμωδιογραφία τον 19ο αιώνα, καθώς και θέματα της θεατρικής βιβλιογραφίας και τεκμηρίωσης.
Έχει εκδώσει και επιμεληθεί δεκατρείς (13) αυτοτελείς τόμους, ενώ περισσότερες από ογδόντα (80) επιστημονικές εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε πρακτικά συνεδρίων, συλλογικούς τόμους και περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το επιστημονικό της έργο έχει τύχει ευρείας αποδοχής από Έλληνες και ξένους μελετητές, όπως μαρτυρεί ο μεγάλος αριθμός των ετεροαναφορών στα μελετήματά της
Έχει επίσης αναλάβει και ολοκληρώσει επιτυχώς ως επικεφαλής επτά (7) ερευνητικά προγράμματα και έχει συμμετάσχει σε άλλα τρία (3) ως μέλος επιστημονικών επιτροπών («Πυθαγόρας», «Κοινωνία της Πληροφορίας», «Θαλής»)
Διδάσκει παράλληλα στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στο πρόγραμμα για τον «Ελληνικό Πολιτισμό».
Άννα ΤΑΜΠΑΚΗ
Καθηγήτρια θεατρολογίας-ιστορίας του θεάτρου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Φιλοξενούμενη Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών (ΙΙΕ) του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Έχει διδάξει ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου, ευρωπαϊκή δραματολογία και σε μεταπτυχιακό επίπεδο θεατρική μετάφραση (θεωρία και πράξη). Διετέλεσε Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (2009-2014) και Πρόεδρος του Τμήματος την περίοδο 2015 (Νοέμβριος) με 2017 (Δεκέμβριος). Υπήρξε Ε.Υ. πολλών ερευνητικών προγραμμάτων και δυο προγραμμάτων Αριστείας.
Aσχολείται με θέματα συγκριτικής φιλολογίας, με έμφαση στην ιστορία των ιδεών, στη μελέτη του μεταφραστικού φαινομένου και ειδικότερα στη συγκριτική δραματολογία και την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου με έμφαση στον 18ο και 19ο αιώνα. Τα τελευταία χρόνια, τα μελετητικά της ενδιαφέροντα αγκαλιάζουν και τον 20ό, με επίκεντρο ζητήματα πρόσληψης και θεατρικής μετάφρασης.
Έχει δώσει διαλέξεις και σεμινάρια σε επιστημονικούς φορείς και πανεπιστήμια του εσωτερικού και του εξωτερικού, έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα διεθνή Συνέδρια (γύρω στα εκατόν τριάντα), έχει διοργανώσει ειδικές θεματικές συνεδρίες, Στρογγυλά Τραπέζια και διεθνή Συμπόσια. Έχει συμμετάσχει στο πρόγραμμα ανταλλαγών του ΕΙΕ με το CNRS της Γαλλίας και έχει συνεργαστεί σε διεθνή επιστημονικά δίκτυα όπως της European Science Foundation (ESF) και της Association Internationale de Littérature comparée (AILC/ICLA).
Έχει δημοσιεύσει μόνη ή σε συνεργασία εικοσιπέντε (25) αυτοτελή βιβλία (μονογραφίες και συλλογικά έργα) και γύρω στις εκατόν πενήντα (150) εργασίες, βιβλιοκρισίες και δοκίμια σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή περιοδικά.
Oliver TAPLIN
Ομότιμος Καθηγητής Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Συνεργάτης του Magdalen College, της Οξφόρδης. Έχει εκδώσει πολλές δημοσιεύσεις και βιβλία από το 1977 The Stagecraft of Aeschylus έως και το 2007 Pots and Plays. Ίδρυσε το 1996 μαζί με την Edithl Hall το «Αρχείο Παραστάσεων Ελληνικού και Ρωμαϊκού Δράματος». Εκλέχτηκε στη Βρετανική Ακαδημία το 1995 και στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ως Επίτιμος Διδάκτωρ το 2013. Αντικείμενο των εργασιών του αποτελεί η πρόσληψη της ποίησης και του δράματος μέσω της παράστασης και του υλικού πολιτισμού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Πρόσφατα έχει μεταφράσει θεατρικά έργα με απώτερο σκοπό τη διατήρηση και την προώθηση της μουσικότητας και του χρώματος του λόγου στην παράσταση. Το μεταφραστικό του έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: τη Μήδεια του Ευριπίδη (Chicago UP, 2013), Sophocles Oedipus the King and other tragedies (Oxford World’s Classics, 2016) και την Ορέστεια του Αισχύλου (Norton, 2018).Παράλληλα με την ακαδημαϊκή του καριέρα, δραστηριοποιήθηκε στο χώρο του ραδιοφώνου και του θεάτρου εντός και εκτός Ηνωμένου Βασιλείου. Έχει συνεργαστεί στις θεατρικές παραγωγές: Ôresteia (1981-2, σκην. Peter Hall), Thebans (1992, σκην. Adrian Noble), Ôresteia (1999-2000, σκην. Katie Mitchell) και Swallow Song (2004, 2006 σκην., Λυδία Κονιόρδου).
Αχιλλέας ΧΑΛΔΑΙΑΚΗΣ
Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Καθηγητής της Βυζαντινής Μουσικολογίας και Ψαλτικής Τέχνης στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο μαθήματα γύρω από τη βυζαντινή μουσική, τόσο στο Τμήμα του όσο και σε άλλα πανεπιστημιακά τμήματα ή εκπαιδευτικούς φορείς της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Την προσωπική του θέαση και προσέγγιση αυτού του ιδιαίτερου γνωστικού αντικειμένου διακρίνει η μελέτη, ανάλυση και κατανόηση της θεωρίας, της ιστορίας ή και της αισθητικής της μουσικής μέσα από την πρακτική της έκφραση, καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι ο συνδυασμός θεωρίας και πράξης εξασφαλίζει τις καλύτερες προϋποθέσεις ουσιαστικής γνώσης του φαινομένου της μουσικής δημιουργίας. Αυτήν την άποψη καταγράφει στο εκτεταμένο (με πάνω από 200 τίτλους) δημοσιευμένο έργο του, αλλά και τις ίδιες ακαδημαϊκές απόψεις υποστηρίζει σε διάφορα συνέδρια στην Ελλάδα και κυρίως στο Εξωτερικό, ενώ με την παράλληλη καλλιτεχνική του δραστηριότητα προβάλλει αντίστοιχα και την πρακτική εφαρμογή οποιασδήποτε θεωρητικής άποψης. Η συνολική διεθνής δραστηριότητά του, ως διφυούς μουσικού: επιστήμονα ερευνητή και πανεπιστημιακού δασκάλου, αλλά και καλλιτέχνη ερμηνευτή και διευθυντή και υπεύθυνου αντίστοιχων μουσικών σχημάτων, στοχεύει ακριβώς στην πολυπρισματική και σφαιρική και καινοφανή προσέγγιση της Βυζαντινής Μουσικολογίας και της Ψαλτικής Τέχνης.