ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΛΟΓΙΟ 2019
In memory we trust
21-26 Σεπτεμβρίου 2019
Ένα Πρόγραμμα για το Θέατρο, τα Γράμματα και τις Τέχνες
με παραστάσεις, αναγνώσεις, εργαστήρια, συμπόσια και δράσεις σε όλη την πόλη
Τιμώμενες χώρες
Βραζιλία, Ελβετία, Ιράν, Ινδονησία
Ειδικό αφιέρωμα
Σύγχρονη Ελληνική γραφή και Αρχαίο Ελληνικό Δράμα
Εστιάζοντας στην Αντιγόνη
«Kassandra-Hecuba»
των Carina Casuscelli & Eduardo Britto
Σκηνοθεσία: Lenerson Polonini
Companhia Nova de Teatro (Βραζιλία)
Δύο παραστάσεις:
Αύλειος χώρος, Παλαιό Πανεπιστήμιο, Πλάκα
Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου, Ώρα 20:00
Φιλοσοφική Σχολή – AULA ΕΚΠΑ
Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου
Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου, Ώρα 16:00
Επαίσχυντες είναι πάντοτε οι δικαιολογίες των δειλών.
Για την πρόοδο και την καινοτομία. Για την ειρήνη και το νόμο.
Η ειρήνη αυτή πνίγεται πάντα στο αιματοκύλισμα των πολλών.
Μετάφραση στα ελληνικά: Ελένη Βλάχου
Ηθοποιοί: Carina Casuscelli, Rosa Freitas
Σκηνικά/ Κοστούμια: Carina Casuscelli
Το έργο
Το KASSANDRA HECUBA project είναι ένα έργο δομημένο σε δύο άχρονους και κατακερματισμένους μονολόγους, βασισμένο στις Τρωάδες του Ευριπίδη. Η παράσταση χρησιμοποιώντας δυο από τους σημαντικότερους γυναικείους χαρακτήρες της Ελληνικής Τραγωδίας χτίζει μια εικόνα Χάους. Οι αρχαίες φωνές της Εκάβης και της Κασσάνδρας αλληλεπιδρούν με την εποχή μας μες στη σφαίρα ενός οπτικού ποιήματος. Κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει τις φωνές μεταναστών, οι οποίοι στην προσπάθεια τους να αλλάξουν την πορεία της ζωής τους φεύγουν για ένα ταξίδι στο άγνωστο. Η φωνή της εκθρονισμένης βασίλισσας Εκάβης από τη γωνιά στην οποία θρηνεί αποκαλύπτει τον φριχτό πόνο του ανθρώπου που βρίσκεται στην πιο έσχατη κατάσταση. Οι προβλέψεις της Κασσάνδρας, που κανείς δεν πιστεύει, είναι οι χρησμοί της ιστορίας μας, που αναπαράγουν τώρα τα media, η εκτενής κρίση και το καθημερινό χάος.
Αποσπάσματα
Εγώ, η Εκάβη, έφερα στον κόσμο παιδιά σπουδαία, που κάθε γυναίκα θα ζήλευε. Τα είδα να πέφτουν απ’ των εχθρών τα δυνατά δόρατα, το ένα μετά το άλλο. Ένα από αυτά μου το αρπάξαν, ύστερα από τη γέννα. Είδα πυρσό από όφεις φλογισμένους. Της καταστροφής η φωτιά, ρήμαξε και τη γενιά μου. Το εγγόνι μου ήταν σιωπηλό, μα η γιαγιά δεν το βούλωσε. Η φωνή μου κυοφορεί την κραυγή όλων τους. Ο εγγονός μου δεν ήταν κλέφτης. Πήγε σχολείο και τον πυροβόλησαν. Ζήτησε νερό να πιεί προτού πεθάνει. Το πουκάμισο, η αναθεματισμένη σχολική στολή. Νερό. Δε με άφησαν να του δώσω νερό. Διψασμένος. Έτσι πέθανε, από τη δίψα και από τους πυροβολισμούς της αστυνομίας. Από την τάξη και την ασφάλεια. Επαίσχυντες είναι πάντοτε οι δικαιολογίες των δειλών. Για την πρόοδο και την καινοτομία. Για την ειρήνη και το νόμο. Η ειρήνη αυτή πνίγεται πάντα στο αιματοκύλισμα των πολλών. Το αίμα είναι ο νόμος.
Eduardo Britto
Συγγραφέας, μεταφραστής, σπούδασε ξένες γλώσσες στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο, με ειδίκευση στα πορτογαλικά και τα ελληνικά. Έχει μεταφράσει θεατρικά έργα για την Companhia Nova de Teatro και έργα της Ελληνίδας συγγραφέα Μαργαρίτα Καραπάνου στα πορτογαλικά. Το 2010 συμμετείχε στα θερινά εντατικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας για ξένους, του ΕΚΠΑ. Το 2009 συμμετείχε στο εργαστήριο θεατρικής γραφής υπό την εποπτεία του Roberto Alvim, όπου και έγραψε το πρώτο του έργο Inside. Ακολούθησαν τα έργα: The Others, 2010 και Parece que vai chover, 2011, το βραβευμένο Caminos invisibles – La partida και το KRISIS.
Carina Casuscelli
Ηθοποιός, σκηνογράφος, θεατρική συγγραφέας. Σπούδασε μόδα στο Πανεπιστήμιο Anhembi Morumbi και θέατρο στο «Escola Macunaíma». Έχει παρακολουθήσει εργαστήρια σκηνοθεσίας και θεατρικής γραφής με τους: Marici Salomão, João das Neves, Maria Lucia Pereira. Ιδρυτικό μέλος και μόνιμη σκηνογράφος και ενδυματολόγος της Companhia Nova de Teatro. Συντονίζει από το 2002 το Multimedia Signals Project, όπου έχει σκηνοθετήσει μεταξύ άλλων τις παραστάσεις: Signals of a Dream, με τη συμμετοχή κωφών γυναικών ηθοποιών το 2004 και Informal… Performing the Fashion in Bras, το 2007 με τη συμμετοχή προσφύγων από τη Νότια Αμερική. Έχει συμμετάσχει στο ιταλικό έργο «Cia. Teatro Del Contagio» σε σκηνοθεσία της Carmen Chimienti, ως ενδυματολόγος. Το 2010 πραγματοποίησε το πρότζεκτ «Fashion is in Low – for the democracy of bodies», σε συνεργασία με τον Dario D’Ambrosi, ιδρυτή και σκηνοθέτη του «Teatro Patológico» στη Ρώμη, το οποίο περιλάμβανε εργαστήρια, επιδείξεις μόδας και την παρουσίαση του θεατρικού έργου Tutti Non ci sono. Το 2012 βραβεύτηκε από το «Aesthetical Interactions Award – FUNARTE»
Lenerson Polonini
Καλλιτέχνης και ερευνητής στον τομέα του οπτικού και υβριδικού θεάτρου και της performance. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο «Estácio de Sá» (BA – Θέατρο) και τη Δραματική Σχολή «O Tablado» στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1998-99. Επίσης παρακολούθησε εργαστήρια των Bob Paton, Eugenio Barba, Θεόδωρου Τερζόπουλου, Isabela Ciwinska και Ιαπωνικού Θέατρου Hosho Noh. Ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Companhia Nova de Teatro, η οποία έχει ως αντικείμενο έρευνας μεταξύ άλλων έργα του Samuel Beckett και την οπτική σκηνή του 20ού αιώνα. Σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων τις παραστάσεις: Act Without Words I and II το 2001, Beckett in Repertoire με τη συμμετοχή του ηθοποιού Paulo César Pereio, Beckett in Repertoire 2 το 2003, Beckett in Repertoire 3 και Ulysses το 2005, και τα έργα πολυμέσων: Ο Γιατρός Faustus Φωτίζει το Φως, Gertrude Stein, Heiner Müller Repertoire – 80 χρόνια, στη «Galeria Olido» και το Άκου Ανθρωπάκο! του Wilhelm Reich. Το 2011, συντόνισε την εκδήλωση Companhia Nova de Teatro – 10 χρόνια, παρουσιάζοντας έργα της ομάδας στο θέατρο» Cacilda Becker» στο Σάο Πάολο, καθώς και δύο νέα έργα: Caminos Invisibles … La Partida (Α’ Βραβείο Internazionale Teatro dell ‘inclusione Teresa Pomodoro 2012, και υποψηφιότητα για το Βραβείο «Cooperativa Paulista de Teatro») και Η Κρύπτη του Poe. Το 2013, σκηνοθέτησε το έργο KRISIS στην Αθήνα με τη συνεργασία του Θεόδωρου Τερζόπουλου στο Θέατρο Άττις και στο «SESC BOM RETIRO» του Σάο Πάολο. Την περίοδο 2010 -2015 ανέλαβε το πρότζεκ «Segundo Turno Cultural» και δίδαξε σε θεατρικά εργαστήρια και σε εργαστήρια αυτοσχεδιασμού για παιδιά, έφηβους και νέους σε δημόσια σχολεία σε φαβέλες.
