Φεστιβάλ «ΑΝΑΛΟΓΙΟ 2017»
Explore the latest writings for the stage!
Ναταλία Κατσού
«Αγαθό»
«Αχ και να μπορούσα να με χτίσω στο πάτωμα ενός σπιτιού!
Να είμαι ένα από τα τετραγωνικά εκατοστά του σπιτιού κάποιου.
Θα ήμουν τότε του σπιτιού; Μέλος της οικογένειας;
Θα είχα το προνόμιο να τρώω απ’ το φαγητό που θα έπεφτε στο πάτωμα,
αφού θα το ’χε γλείψει πρώτα κάνας μαλλιαρός σκύλος;
Θα με σφουγγάριζαν κάθε βδομάδα και θα μύριζα χλωρίνη
και μια απομίμηση μυρωδιάς πεύκου;»
To Φεστιβάλ «Αναλόγιο 2017» παρουσιάζει στο κοινό νέους δημιουργούς και τα καλύτερα, σύγχρονα και πιο ανήσυχα δείγματα γραφής. Ένα από τα 8 ελληνικά έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά επί σκηνής είναι το «Αγαθό» της Ναταλίας Κατσού, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ το Σάββατο, 23 και την Κυριακή, 24/9 ώρα 19.00, στο Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14..
Το έργο
Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι κάνουν παιχνιδιάρικα άλματα στον χώρο και τον χρόνο, ανιχνεύουν θραύσματα ζωής – της δικής τους; – και σκαλίζουν εμμονικά τις οριζόντιες και κάθετες επιφάνειες που τους περιβάλλουν και τους καθορίζουν, σε μια αέναη τελετουργία καθημερινότητας, που επαναλαμβάνεται ρυθμικά, μεθοδικά με απειροελάχιστες αλλά και τόσο σημαντικές παραλλαγές. Μικρά ή μεγαλύτερα μοτίβα ζωής που εναλλάσσονται διαρκώς μέσα και έξω από το σπίτι. Άνοδος ή κάθοδος; Υποχώρηση ή αποχώρηση; Πως νιώθει άραγε ένα μισοσπασπασμένο, τσιμεντένιο πλακάκι του δρόμου ή το βρώμικο πάτωμα μιας δημόσιας υπηρεσίας;Πώς μπορεί κανείς να μεταμορφωθεί σε έναν πελώριο, στιβαρό τοίχο με ή χωρίς διαμαντένια σκουλαρίκια;Τι έχει μεγαλύτερη αξία: ένα σπασμένο παράθυρο ή μια άστεγη πόρτα; Και πόσος αέρας χωράει ανάμεσά τους;Πόσο “μητρικό” ή “πατρικό” μπορεί να γίνει ένα ταβάνι; Σε ποιο δωμάτιο του σπιτιού γίνονται τα περισσότερα ατυχήματα;
Με κύριο αντίπαλό τους τον χρόνο, τον “μόνο χρόνο που τους έχει δοθεί”, τον χρόνο που κυλά βασανιστικά και αμετάκλητα, ένας άντρας και μια γυναίκα, ψαχουλεύουν αναμνήσεις και εντυπώσεις, ταξιδεύουν με τις λέξεις και τις σκέψεις, αναζητώντας απεγνωσμένα απάντηση στο ένα και μοναδικό ερώτημα που τριβελίζει το μυαλό τους από καταβολής κόσμου: ποιό είναι τελικά το πολυτιμότερο αγαθό;
Σημείωμα συγγραφέα
Το έργο «αγαθό» ξεκίνησε ως σύλληψη και μορφή το 2014 στο Λονδίνο. Δουλεύοντας μέσα σε έναν έντονο και γόνιμο πειραματισμό, σε ένα διεθνές πεδίο επιρροών και συνδιαλλαγών μιας πολυπολιτισμικής μητρόπολης με άπειρες πιθανές διαδρομές. Συγχρόνως, μέσα σε μια καθημερινότητα όπου ο καθένας γνωρίζει ότι είναι πεπερασμένος, αναλώσιμος κι άμεσα αντακατάστασιμος. Αυτοί οι προβληματισμοί μαζί με τις προσωπικές και δημιουργικές μου αναζητήσεις πάνω στη σωματικότητα και στη σωματοποίηση ελεύθερων εννοιών οδήγησαν στο «αγαθό» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Greek Voices Festival στο Riverside Studios μετά από πρόσκληση της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Theatre Lab Company, Αναστασίας Ρεβή (σκηνοθεσία: Becka Mc Fadden, ερμηνεία: Jon Millington, Μάρτιος 2014).
Μια σημαντική πρόκληση τέθηκε σε σχέση με τη γλώσσα. Το κείμενο ήταν γραμμένο με το κομμάτι του εγκαφάλου μου που σκέφτεται κι αισθάνεται στ’ αγγλικά. Η συνειδητοποίηση αυτού του δίπολου που έχει πλέον διαμορφωθεί και καθορίζει τις ιδέες αλλά και την έκφραση, την ίδια την γραφή μου στην ουσία της, με συντάραξε αλλά και με βοήθησε να αποδεκτώ μια διαδικασία πραγμάτωσης του έργου και της δουλειάς μου γενικότερα. Το ένστικτό μου με προέτρεψε να παραδώσω το κείμενο στην Αγγελική Μπούρα που το μετέφρασε με ιδιαίτερη φροντίδα. Την ευχαριστώ θερμά, καθώς και τις εκδόσεις Βακχικόν που εξαρχής ενθάρρυναν την “εισαγωγή” του αγαθού στην Ελλάδα.
Με τη Λίλλυ Μελεμέ μας δένει από παλιά μια συγγενής ευαισθησία τόσο ως προς την επιλογή θεματολογίας όσο και ως προς την προσέγγιση της γλώσσας σαν εργαλείο θεατρικό. Χαίρομαι πάρα πολύ που αναλαμβάνει να εξερευνήσει το έργο και την πολυφωνία του και να του προσφέρει την ενδελεχή σκηνοθετική ματιά της. Η συνεργασία με το Αναλόγιο στο Τέχνης είναι μια ευτυχής συγκυρία που δίνει την ευκαιρία στο κείμενο αυτό να αναπνεύσει τρισδιάστατα σε μια συνθήκη πολύ διαφορετική από εκείνη που το ενέπνευσε.
Η Παράσταση
Κείμενο: Ναταλία Κατσού
Σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: Λίλλυ Μελεμέ
Σκηνικό – κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Ερμηνεύουν: Ειρήνη Βαλατσού, Πάρης Λεόντιος