Παναγιώτης Μέντης «Αναπαράσταση»
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Παρασκευή 25/9, ώρα 20:00
ώρα προσέλευσης κοινού: 19:00
Στον Κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
(Ερμού 134, Θησείο)
Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Αναλόγιο 2020, ο συγγραφέας Παναγιώτης Μέντης παρουσιάζει το έργο «Αναπαράσταση» σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη. Το έργο θα ανέβει την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2020 στις 20:00 (ώρα προσέλευσης 19:00) στον Κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134, Θησείο).
Ερμηνεύουν οι: Μαρίκα Κονταρίνη, Γιώργος Σταυριανός, Γιάννα Μαλακατέ, Δήμητρα Γαλέου
Είναι απολύτως απαραίτητη η προκράτηση θέσεων (αναφέροντας ονοματεπώνυμο, τίτλο έργου/ ημέρα και αριθμό θέσεων) στο email ticketsanalogio@gmail.com
Περίληψη του έργου
Ένας παράξενος μύθος από την ελληνική μυθολογία. Η συνάντηση και ο έρωτας ανάμεσα στο Βασιλιά της Θράκης, Τηρέα και τις δυο κόρες του Αθηναίου Βασιλιά συμμάχου του, Πανδίονα. Η μία, η Πρόκνη, θα γίνει επίσημα γυναίκα του, ενώ η άλλη, η Φιλομήλα, θα τον διεκδικήσει ως ερωμένη του. Τραγική η κατάληξη και για τους τρεις, με ανίερες εξελίξεις και τρομερές πράξεις βίας. Βίας που καθορίζει ο τυφλός έρωτας και η ερωτική προδοσία. Διαβάζοντας και ξαναγράφοντας τον μύθο μέσα από μια σύγχρονη αντιμετώπιση, κεντράρεται η ανατομία της σχέσης του γάμου, τόσο για τη γυναίκα όσο και για τον άνδρα. Ανιχνεύεται, αναγνωρίζεται και βιώνεται η ματαίωση των προσδοκιών όταν δύο άνθρωποι παντρεύονται για να λειτουργήσουν δημιουργημένα συμφέροντα. Αναλύεται το άγχος και η αγωνία της παράλληλης και αδιέξοδης σχέσης μέσα στον γάμο. Και βέβαια οι ήρωες του έργου, μέσα από τα πάθη τους και τα αναπότρεπτα λάθη τους, οδηγούνται στη μοναδική λύτρωση που εμπεριέχεται στο δίπολο: Έρωτας-Θάνατος.
Απόσπασμα του έργου
(Ξέσπασμα της Βασίλισσας Πρόκνης)
ΠΡΟΚΝΗ: Τα ήξερα όλα… Όσα θα συναντούσα… Όσα ήρθαν… Τα περίμενα. «Μάντης κακών. Πάντα καταστροφές προβλέπεις», έλεγε ο άντρας μου. «Πάντα φοβάμαι να σου πω πως όλα πάνε καλά. Πως ίσως όλα να πάνε καλά. Κάθε φορά που θα ερχόταν κάτι που θα μπορούσε να με κάνει ευτυχισμένο»… Γιατί να είσαι ευτυχισμένος; Εγώ είμαι ευτυχισμένη; Δεν είμαι!… Κι όσα δεν είμαι δεν θα τα επιτρέπω σε κανένα!… Ο Τηρέας χάρηκε όταν του γέννησα αγόρι. Του έδωσα διάδοχο. Δικό μου είναι το παιδί κι όχι δικό του. Μεγάλωνε και του έμοιαζε. Δικό μου είναι. Είναι ο φαλλός που δεν μου έδωσε η φύση. Είναι ο φαλλός που θα οδηγήσω εγώ το δρόμο του… Πόσο τον ήξερα τον άντρα μου; Τι ήξερα γι’ αυτόν;… Από τη μάνα του οδηγήθηκε στη Θράκη και εκεί τον δέχτηκαν για βασιλιά τους. Συμμάχησε με τον πατέρα μου και σκότωσε τον άντρα που αγαπούσα. Με πήρε, δώρο – λάφυρο, χωρίς να τον θέλω και χωρίς να με θέλει… Ούτε έρωτας, ούτε γάμος. Καμιά ιερότητα δεσμού ανάμεσά μας. Φρόντιζα να τον ευνουχίζω. Δεν χρειάζεται μαχαίρι. Υπάρχουν τρόποι… Δεν είσαι εκεί… Δίπλα του έχει άδειο νυχτικό. Σώμα νεκρό. Σώμα που απέχει. Βρίσκει η γυναίκα τρόπους.
Παναγιώτης Μέντης
Ηθοποιός, Θεατρικός συγγραφέας
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1953. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική σχολή Πέλου Κατσέλη και από το 1976 εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο. Ως συγγραφέας έχει βραβευθεί δύο φορές με Κρατικό Βραβείο από το Υπουργείο Πολιτισμού για τα θεατρικά του έργα: Playmobil, το 1989 και Άννα είπα!, το 1994. To 1997 βραβεύτηκε με τιμητική διάκριση από το Ίδρυμα Ωνάση, στον πρώτο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος για συγγραφή θεατρικού έργου, για το θεατρικό του έργο SAVE. Το 2001, στον δεύτερο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος Ωνάση τιμήθηκε με το τρίτο διεθνές βραβείο για το θεατρικό έργο Ξένοι, που παρουσιάστηκε από τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Θεατρικά του έργα έχουν παρουσιαστεί σε κρατικές σκηνές και στο ελεύθερο θέατρο. Θεατρικά έργα έχει γράψει και για παιδιά. Επίσης, έχει κάνει αρκετές θεατρικές διασκευές και έγραψε τα σενάρια στις τηλεοπτικές σειρές: «Απόστολος και μόνος» και ο «Ψεύτης παππούς». Το 2007 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του με τίτλο Το απροστάτευτο (εκδόσεις Κέδρος).
Είναι μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Διατέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Αναπαράσταση βαρβαρότητας
Ο Μέντης παίρνει την βαρβαρότητα του αρχαίου μύθου και με την προσφιλή του μέθοδο γράφει ένα πολιτικό θεατρικό έργο ενδοοικογενειακών σχέσεων. Μια γυναίκα «χειρότερη» από την Μήδεια που δεν αρκείται στην παιδοκτονία, αλλά ετοιμάζει δείπνο στον άντρα της τον σφαγμένο γιο του, με τη βοήθεια της ερωμένης του, της αδερφής της. Η απατημένη σύζυγος δεν αντέχει την ατιμία και φτάνει στη απόλυτη άκρη της βάρβαρης φύσης της. Ο γάμος, που της επιβλήθηκε για λόγους πολιτικής, χωρίς έρωτα, για το συμφέρον του βασιλιά πατέρα, δεν μπορεί να έχει καλό τέλος.
Μεγάλη ευκαιρία για τον συγγραφέα να δημιουργήσει σύγχρονες σκηνές ερωτικού τριγώνου, που δεν απέχουν καθόλου από τις σχέσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν στη υποτιθέμενη πολιτισμένη κοινωνία μας. Η αιώνια μάχη του άντρα με τη γυναίκα, ένα θέμα που στοιχειώνει το θέατρο του Στρίντμπεργκ, ο Μέντης το προχωρεί ακόμη πιο μακριά, μπολιάζοντας με πολιτική αγριότητα την ευαισθησία των ανθρωπίνων σχέσεων. Παράλληλα, δείχνει τα βρώμικα παιχνίδια των εξουσιών σε βάρος του μοναχικού ανθρώπου, που αγωνίζεται να ζήσει την ζωή του σύμφωνα με τη θέλησή του, αλλά οι εξουσίες δεν το επιτρέπουν. Το τέλος θα έρθει με τον χειρότερο τρόπο. Και για την εξουσία, αλλά δυστυχώς και για το άτομο που τόλμησε να περάσει απέναντι.
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Παναγιώτης Μέντης
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Ερμηνεύουν: Μαρίκα Κονταρίνη, Γιώργος Σταυριανός, Γιάννα Μαλακατέ, Δήμητρα Γαλέου
