Θεόδωρος Εσπίριτου, Η μικρή Σειρήνα
Ένα μουσικοθεατρικό παραμύθι για μια μικρή Σειρήνα που αποφασίζει να αφήσει τον κόσμο του βυθού για να ζήσει τον έρωτα στο πρόσωπο του πρίγκιπα. Η μικρή σειρήνα, παρά τις αντίθετες προειδοποιήσεις, ανεβαίνει στον κόσμο των ανθρώπων και αποκτά ανθρώπινο σώμα. Όχι, όμως, και φωνή για να μιλήσει. Νιώθει προδομένη, αλλά αρνείται να εκδικηθεί τον πρίγκιπα. Ένα γοητευτικό λιμπρέτο όπερας σε στίχο και ομοιοκαταληξία, που παραπέμπει στη Γοργόνα του Άντερσεν ή, αλλιώς, στη σαγήνη του «Άλλου».
ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Μικρή αδελφή μας, έλα και πάλι μαζί μας. Το υγρό βασίλειο του Ποσειδώνα έχει ντυθεί το λευκό τού χειμώνα.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Σ’ ανήλιαγα μέρη θρηνούν οι Νηρηίδες, στέκουν βουβές οι Σειρήνες. Έχει η φωνή τους ραγίσει και το τραγούδι τους έχει σιγήσει.
ΤΡΙΤΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Τίποτα πια η πορφύρα δε βάφει. Και το χρυσάφι έχει ακόμα κι αυτό ξεθωριάσει.
ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Έχει ο ήλιος για πάντα ξεχάσει τα σκοτεινά του βυθού μονοπάτια και οι καθρέφτες μας γίναν κομμάτια.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Τώρα γνωρίζεις καλά τους ανθρώπους. Είναι απαράλλακτοι σ’ όλους τους τόπους.
ΤΡΙΤΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Για έναν κόκκο χρυσάφι προδίδουν ακόμα και την αγάπη.
ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Τα έρμαια της μοίρας ασκούν εξουσία με υπεροψία.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΗΝΑ: Τα έζησες και τα γνωρίζεις. Ύψωσε μόνο το χέρι και θα’ μαστε εμείς το μαχαίρι.
Σκηνοθεσία: Θεόδωρος Εσπίριτου
Μουσική: Χρίστος Θεοδώρου
Ερμηνεύουν και Τραγουδούν: Έλλη Κατσιναβάκη, Κωνσταντίνος Καφετζής, Στέλιος Κέλερης, Κατερίνα Μπαλαμώτη, Στέλλα Νούλη, Σταμάτης Πακάκης, Βασίλης Παναγιωτίδης, Λάμπρος Παπαγεωργίου, Ράνια Φουρλάνου