Ο Δημήτρης Φούτσιας γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και εμψυχωτής δημιουργικής γραφής και θεατρικών ομάδων. Έχει γράψει δώδεκα έργα.

Έχουν βραβευτεί και έχουν παρασταθεί στην Ελλάδα (θέατρο Αλίκη, Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, Vault κ.α.) και στο εξωτερικό (Κύπρο, Οξφόρδη, Λονδίνο). Έχουν εκδοθεί τα έργα του Το Χιόνι στα δόντια μου (εκδ. Άπαρσις, 2022) και το Meatball (Κάπα Εκδοτική, 2020).

Ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας «Plasters», σκηνοθέτησε τρία έργα του: Ριγκολιός το ταξίδι μιας ρίγας, Ευχαριστήριος λόγος, Patrocluss anatomy. 

Διηγήματα και ποιήματά του έχουν βραβευτεί και δημοσιευθεί σε συλλογικές εκδόσεις και περιοδικά. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ικαρίας «Με τα δικά μου φτερά» (2023-2024). www.dimitrisfoutsias.gr

Ερωτήσεις & Απαντήσεις

⦁ Η Γραφή. Πως ανακαλύψατε ότι σας ενδιαφέρει και ποια είναι η διαδρομή που ακολουθήσατε; 

Νομίζω η γραφή ξεκίνησε πρωτίστως αγαπώντας το διάβασμα και τα βιβλία. Κάπως έτσι μαγεμένος από τα ταξίδια που έκανα με τις αναγνώσεις τους έκανα τις δικές μου μικρές απόπειρες να γράψω είτε διηγήματα, είτε στη συνέχεια ποιήματα. Επίσης ανέκαθεν αγαπούσα τον κινηματογράφο και τις ταινίες και εκπαιδευόμενος σε ένα εργαστήριο κινηματογράφου ασχολήθηκα με τη συγγραφή σεναρίων. Πάντα θαύμαζα την έννοια του δημιουργού, που γράφει και σκηνοθετεί τις δικές του ταινίες. Κάπως έτσι οδηγήθηκα και στο θέατρο και περίπου δεκατρία χρόνια τώρα έχω αφοσιωθεί στα θεατρικά έργα.

⦁ Το πρώτο κείμενο. Πως γράψατε και κάτω από ποιες συνθήκες το πρώτο σας θεατρικό έργο;

Το πρώτο θεατρικό μου έργο γράφτηκε γιατί ήθελα να εκφραστώ σε κάποια προσωπικά μου θέματα που με απασχολούσαν εκείνον τον καιρό. Ήταν σαν μέσα από τη γραφή να έψαχνα τις απαντήσεις. Επειδή ασχολιόμουν με το θέατρο ως ηθοποιός θεώρησα ότι το θεατρικό κείμενο ήταν ο κατάλληλος τρόπος για να δραματοποιήσω ότι μου συνέβαινε και συνάμα αυτή η μετουσίωση υπήρξε λυτρωτική.

⦁ Η καθημερινότητα. Πως εγγράφεται το συγγραφικό σας έργο στους ρυθμούς της καθημερινής ζωής σας, προσωπικής / επαγγελματικής;

Το γράψιμο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου, οπότε έχω φροντίσει να υπάρχει χρόνος γι’ αυτό. Δηλαδή δεν γίνεται αποσπασματικά όταν υπάρχει ελεύθερος χρόνος αλλά είναι μέρος της επαγγελματικής μου ιδιότητας και της ιδιοσυγκρασίας μου.

⦁ Η «μεταφορά», η «σκηνική μεταγραφή» του έργου σας. Πως θα ορίζατε τη σχέση σας με τη σκηνική παρουσίαση των κειμένων σας;

Από νωρίς ασχολήθηκα με τη σκηνοθεσία όντας ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας «Plasters». Επί το πλείστον σκηνοθετούσα και έπαιζα ως ηθοποιός σε δικά μου κείμενα και αυτό ήταν ένα μεγάλο σχολείο για να μάθω τον θεατρικό κώδικα και πως λειτουργεί ένα κείμενο πάνω στη σκηνή. Με αυτή την ιδιότητά μου κατάλαβα από νωρίς ότι η σκηνοθεσία ενέχει την υποκειμενικότητα, το βλέμμα του εκάστοτε σκηνοθέτη. Οπότε με τα χρόνια έχω κατανοήσει ότι κάθε θεατρικό εμπνέει πολλές αναγνώσεις και είναι χαρά μου όταν βλέπω έργα μου που ανεβαίνουν ξανά να με εκπλήσσουν με τις νέες τους σκηνοθεσίες. Αρκεί από την μεριά των σκηνοθετών να γίνεται σε βάθος δραματουργική ανάλυση του κειμένου πριν τις πρόβες όπως οφείλουν να κάνουν για την κατανόησή του.

⦁ Συμφωνείτε ή διαφωνείτε ότι ερμηνεία και μετάφραση είναι συγκοινωνούσες όψεις της δουλειάς σας; 

Συμφωνώ. Το κοινό στοιχείο είναι ότι σε κάθε περίπτωση απαιτείται βαθειά μελέτη και ύστερα επιλογή του τι θα κρατήσεις και τι θα αφαιρέσεις και η ευθύνη του να μετασχηματίσεις.

⦁ Ζούμε στην εποχή της ΑΙ και της τεχνολογίας. Πως επηρεάζει εσάς και πως κατά τη γνώμη σας επηρεάζεται η θεατρική πράξη;

Θέλω να είμαι αισιόδοξος και να πιστεύω όπως μας έχει δείξει η ιστορία ότι κάθε άλμα της τεχνολογίας έγινε για να διευκολύνει και όχι να αντικαταστήσει τη δημιουργικότητα. Αν βρίσκω κάτι επείγον είναι να θεσμοθετηθεί ένας νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα των βιβλίων και των θεατρικών έργων που δεν πρέπει να γίνουν βορά στον βωμό της AI.

⦁ Πόλεμοι, οικολογική καταστροφή, οικονομικά προβλήματα και αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες. Υπεισέρχονται στη γραφή και το έργο σας? 

Επί το πλείστον είναι θεματικές για τις οποίες γράφω και με απασχολούν. Θεωρώ ότι ο συγγραφέας και ο εν γένει καλλιτέχνης δεν γίνεται να είναι αποκομμένος από το σήμερα και να μην αφουγκράζεται την εποχή του. Ο άνθρωπος και πως λειτουργεί στο φυσικό του περιβάλλον, οι συνέπειες των πράξεων του στη γη, στα ζώα, πως ένα άτομο θα αποκτήσει εφόδια για να ενδυναμωθεί και θα βρει τη διέξοδό του γιατί οι συνθήκες γύρω του είτε οικονομικές είτε λόγω ανισότητας δεν το του επιτρέπουν, είναι κοινές θεματικές στα περισσότερα έργα μου, όπως και στο «Οι μέλισσες στον πόλεμο» που θα παρουσιαστεί στο Αναλόγιό σας.

⦁ Ο Μύθος. Οι Μύθοι. Ποια η σχέση σας? 

Χωρίς αυτούς η ζωή θα φάνταζε ανιαρή να βιωθεί. Μήπως πρώτα δημιουργήθηκαν οι μύθοι, οι ιδέες που λέει και ο Πλάτωνας και εμείς γίναμε οι αγωγοί για να τους διηγηθούμε ξανά; Ή και για να τους ζήσουμε.

⦁ Τι θα θέλατε να ξέρει για σας το κοινό; Τι αγαπάτε πολύ? 

Αγαπάω την κολύμβηση, τα ζώα, βόλτες στη φύση και διαλογισμό. Ένα βιβλίο δίπλα στη θάλασσα πολλές φορές είναι ο καλύτερος φίλος.