Η Νίνα Ράπη γράφει θεατρικά, διηγήματα και δοκίμια. Τα θεατρικά της έχουν ανεβεί/παρουσιαστεί ή/και εκδοθεί στο Λονδίνο, Αθήνα, Νέα Υόρκη, Σλοβακία, Ιταλία, Πολωνία, Ινδία. Συμπεριλαμβάνουν: Angelstate, Splinters, Άγριες Νότες, Είχε η Περσεφόνη το Σύνδρομο της Στοκχόλμης; Kiss the Shadow, Edgewise, Reasons to Hide, Ithaka κ.α.  Δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Λονδίνου και Greenwich.  Η νέα της συλλογή διηγημάτων Πεδίο Ροής κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική, ενώ η προηγούμενη Κατάσταση Φούγκας από τον Κέδρο. Δοκίμια της έχουν εκδοθεί από Cambridge University Press, Routledge κ.α. Διετέλεσε ιδρύτρια και αρχισυντάκτρια του πρωτοποριακού περιοδικού Brand Literary Magazine.

https://ninarapi.com

Ερωτήσεις & Απαντήσεις

⦁ Η Γραφή. Πως ανακαλύψατε ότι σας ενδιαφέρει και ποια είναι η διαδρομή που ακολουθήσατε; 

Η πρώτη μου επαφή με τη γραφή ήταν στα 13 μου όταν έγραψα ένα ερωτικό/υπαρξιακό ποίημα. Το ένιωσα σαν καταφύγιο και ταυτόχρονα σαν πεδίο ελευθερίας. Αυτή η αίσθηση με οδήγησε στη γραφή θεατρικών, δοκιμίων και διηγημάτων. Συνυπάρχουν και τα τρία αρμονικά, αν και η έμφαση είναι στα θεατρικά.

⦁ Το πρώτο κείμενο. Πως γράψατε και κάτω από ποιες συνθήκες το πρώτο σας θεατρικό έργο;

Το πρώτο μου θεατρικό ήταν το Ithaka, ένα ταξίδι αυτογνωσίας μέσα από μια έντονη ερωτική σχέση, εμπνεόμενο από την Ιθάκη του Καβάφη. Συμμετείχα στο εργαστήριο Women’s Theatre Workshop στο Drill Hall Arts Centre, Λονδίνο, όπου μεταποίησα ένα πεζό κείμενο στις πρώτες σκηνές ενός θεατρικού. Η ανταπόκριση ήταν ενθουσιώδης και ολοκλήρωσα το έργο, το οποίο παρουσιάστηκε σε μορφή αναλογίου στο Riverside Studios. Ανέβηκε επίσης στο Πανεπιστήμιο του Reading και στην Ινδία, στο φεστιβάλ Περάνι, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο. Εκδόθηκε στο βιβλίο Seven Plays by Women (το οποίο συμπεριλάμβανε και το δοκίμιο μου Talking in Tongues but in whose language? για την αισθητική feminine γραφής) που κέρδισε το συλλογικό πρώτο βραβείο Raymond Williams.

⦁ Η καθημερινότητα. Πως εγγράφεται το συγγραφικό σας έργο στους ρυθμούς της καθημερινής ζωής σας, προσωπικής / επαγγελματικής;

Είναι ένα συνεχές, κάτι το ακατάπαυστο. Εικόνες, καταστάσεις, σκέψεις, όνειρα, σχέσεις, διάλογοι, πηγάζουν απρόσκλητα ανά πάσα στιγμή. Απαιτούν σχήμα, δομή. Γράφω σε εντατικές περιόδους έως ότου γραφτεί το προσχέδιο ενός έργου, το αφήνω για ένα διάστημα, επανέρχομαι, κάνω επιμέλεια, φεύγω, επανέρχομαι. Μερικά έργα αργούν πάρα πολύ να ολοκληρωθούν όπως για παράδειγμα το Angelstate και η συλλογή διηγημάτων Πεδίο Ροής. Άλλα, όπως το Splinters γράφονται πιο πηγαία αλλά τμηματικά. Και άλλα, όπως για παράδειγμα Ποια Πραγματικότητα; γράφονται σαν σύνολο, σε λιγότερο χρόνο. Βέβαια η βασική ιδέα του έργου (το σύμφωνο αυτοκτονίας) ήταν στο μυαλό μου για πολλά χρόνια, από τότε που μου το διηγήθηκε σαν αληθινό γεγονός μια Ισπανίδα ηθοποιός.

⦁ Η «μεταφορά», η «σκηνική μεταγραφή» του έργου σας. Πως θα ορίζατε τη σχέση σας με τη σκηνική παρουσίαση των κειμένων σας;

Η σκηνική παρουσίαση είναι για μένα μια δυνατότητα ολοκλήρωσης του κειμένου, με εξιτάρει να βλέπω πως μεταφέρεται επί σκηνής ο λόγος, ακόμη και όταν υπάρχουν θέματα. Υπήρξαν απόλυτα αρμονικές σχέσεις συντελεστών, όπου κυριαρχούσε ο αμοιβαίος σεβασμός και η εποικοδομητική ανταλλαγή ιδεών αλλά και περιπτώσεις όπου ο σκηνοθέτης ή η σκηνοθέτις φαινόταν να ενδιαφέρονται κυρίως για την επιβολή των απόψεων τους, την ικανοποίηση του Εγώ τους παρά για μια παραγωγική συνεργασία.

⦁ Συμφωνείτε ή διαφωνείτε ότι ερμηνεία και μετάφραση είναι συγκοινωνούσες όψεις της δουλειάς σας; 

Τα έργα μου έχουν μεταφραστεί στα Ιταλικά, Γερμανικά, Σλοβάκικα, Πολωνικά αλλά δεν μιλάω καμία από αυτές τις γλώσσες, οπότε δεν μπορώ να ξέρω πως μεταφέρονται. Και στα αγγλικά βέβαια, από μένα, οπότε ακόμη κι εκεί ένας βαθμός ερμηνείας είναι απαραίτητος. Θα έλεγα δηλαδή ότι μια ερμηνεία είναι αναπόφευκτη ενώ μια κυριολεκτική μετάφραση μπορεί να διαστρεβλώσει τελείως ένα έργο.

⦁ Ζούμε στην εποχή της ΑΙ και της τεχνολογίας. Πως επηρεάζει εσάς και πως κατά τη γνώμη σας επηρεάζεται η θεατρική πράξη;

Προς το παρόν δεν με έχει επηρεάσει. Μου κινεί την περιέργεια όμως.

⦁ Πόλεμοι, οικολογική καταστροφή, οικονομικά προβλήματα και αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες. Υπεισέρχονται στη γραφή και το έργο σας? 

Τα έργα μου σχεδόν όλα έχουν ένα πολιτικό υπόβαθρο. Εστιάζω όμως κυρίως στην εξερεύνηση εξουσιαστικών σχέσεων που πιστεύω ότι είναι η ρίζα όλων των ανισοτήτων.

⦁ Ο Μύθος. Οι Μύθοι. Ποια η σχέση σας? 

Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το συλλογικό ασυνείδητο του Γιούγκ και ότι γνώση μπορεί να προσφέρει, όχι μόνο στη γραφή αλλά και την πνευματική μας εξέλιξη. Όσο για τους μύθους, στο έργο μου Είχε η Περσεφόνη το Σύνδρομο της Στοκχόλμης; παίρνω ξεκάθαρα τρεις μύθους – της Περσεφόνης, της Ευρυδίκης και της Δάφνης – τους μεταγράφω και τους φέρνω στο παρόν για να εξερευνήσω την κατάσταση και αντίσταση των γυναικών που υφίστανται έμφυλη βία.

⦁ Τι θα θέλατε να ξέρει για σας το κοινό; Τι αγαπάτε πολύ? 

Σαν άτομο και σαν συγγραφέας είμαι ένα υβρίδιο πολλαπλών πολιτισμών και ταυτοτήτων.
Τι αγαπάω πολύ; Αγαπώ την απλότητα, την αμεσότητα, την καθαρότητα.