Η Έφη Βενιανάκη γεννήθηκε στο Σίδνεϊ και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Σπούδασε θέατρο στη Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη και κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου. Έχει πάρει μέρος σε θεατρικές, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, δουλεύοντας σαν ηθοποιός, σκηνοθέτρια και διευθύντρια παραγωγής.
Είναι στέλεχος στον εκδοτικό οίκο Αιγόκερως.
Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα (εκδ. Ψυχογιός 2010, τέταρτη ανατύπωση εκδ. Αιγόκερως 2018) και Σε ακανόνιστο ρεύμα (εκδ. Ψυχογιός 2016).
Τα θεατρικά έργα: Κραυγή (τρεις θεατρικές ιστορίες, εκδ. Αιγόκερως 2015). Γυναίκες στην άκρη της νύχτας (2022). Τη θεατρική διασκευή Η Μαντόνα με το γούνινο παλτό (εκδ. Αιγόκερως 2023), βασισμένο στο μυθιστόρημα του Σαμπαχατίν Αλί. Ο ουράνιος κήπος του Καρυωτάκη (2024) και το τελευταίο έργο της με τίτλο ΑΣΤΡΑ (2025).

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Μια έφηβη ονειρεύεται να ταξιδέψει στον κόσμο χορεύοντας.
Ένας δεκαοκτάχρονος αλλοδαπός λαχταρά να επιστρέψει στην πατρίδα του πλούσιος.
Ένας φοιτητής αποζητά να καταξιωθεί στα μάτια της μητέρας του.
Τι ενώνει αυτούς τους ανθρώπους και έως πού μπορούν να φτάσουν για την εκπλήρωση των επιθυμιών τους;

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΜΑΡΙΑ: Καρκίνος στο στομάχι. Ξερνούσε κρυφά από όλους μας. Έναν χρόνο και δεν μοιράστηκε με κανέναν τον πόνο του. «Μόνο το δάνειο – να κλείσεις το δάνειο και να σπουδάσει η Ελένη μας. Το ΑΣΤΡΑ, το αστέρι μας, θα σας σώσει». Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια…
Ο Μανόλης είχε αρνηθεί να συμβιβαστεί με την τιμωρία θανάτου που του επιβλήθηκε. Γνώριζε όλη την έκταση της μαρτυρικής κατάστασής του καθώς έσβηνε. Η διαύγεια του πνεύματός του που θα ’πρεπε να ήταν το μαρτύριό του, καλλιέργησε ταυτόχρονα και τη νίκη του.
Μεγάλη παύση.
Σήμερα κατέθεσα δέκα χιλιάρικα στην Τράπεζα.
Κι εγώ για χάρη του, από τότε που πέθανε, έγινα καλύτερη καθαρίστρια. Δεν αφήνω ίχνος πουθενά. Γιατί το αίμα – η αιμόπτυση από αίμα – παραμένει ανεξίτηλο, σαν πνεύμα, σαν όνειρο που επαναλαμβάνεται – επ’ άπειρον.

Ερωτήσεις & Απαντήσεις

⦁ Η Γραφή. Πώς ανακαλύψατε ότι σας ενδιαφέρει και ποια είναι η διαδρομή που ακολουθήσατε; 

Η γραφή είναι απόρροια μιας εσωτερικής ανάγκης για έκφραση. Από μικρή ηλικία έπλαθα φανταστικούς ήρωες που τους έδινα ζωή με τις λέξεις που κατέγραφα σε τετράδια. Η ενασχόλησή μου με τη λογοτεχνία και το θέατρο ξεκίνησε αρχικά ως αναγνώστρια, στην πορεία όταν μπήκα επαγγελματικά στον εκδοτικό χώρο και τέλος όταν εκδόθηκαν τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά μου έργα.

⦁ Το πρώτο κείμενο. Πώς γράψατε και κάτω από ποιες συνθήκες το πρώτο σας θεατρικό έργο;

Το πρώτο μου θεατρικό γράφτηκε σε ένα μπλε μαθητικό τετράδιο σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών. Ήμασταν μια παρέα πέντε-έξι κοριτσιών στη γειτονιά και, εμπνεόμενη από τον χαρακτήρα της καθεμιάς, μας έγραψα ένα έργο προκειμένου να εκτονώσουμε τη φόρτιση των εφηβικών ανησυχιών μας.

⦁ Η καθημερινότητα. Πως εγγράφεται το συγγραφικό σας έργο στους ρυθμούς της καθημερινής ζωής σας, προσωπικής / επαγγελματικής;

Ανάλογα με τις ανάγκες της τρέχουσας περιόδου. Άλλοτε αφιερωμένη στη γραφή και άλλοτε με παύσεις που συνήθως κυοφορούν μια νέα σύλληψη ή έρευνα.

⦁ Η «μεταφορά», η «σκηνική μεταγραφή» του έργου σας. Πως θα ορίζατε τη σχέση σας με τη σκηνική παρουσίαση των κειμένων σας;

Λόγω των σπουδών μου στην υποκριτική, πάντα «παίζω» όλους τους ρόλους όταν γράφω. Κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες – στη γλώσσα, στις αντιδράσεις, στη φυσική του παρουσία. Είμαι ευτυχής όταν ο ήρωας που έχω πλάσει, είναι κοντά σ’ αυτό που έχω φανταστεί επί σκηνής, αλλά και στην έκπληξη μια άλλης πειστικής ανάγνωσης που δεν είχα σκεφτεί.

⦁ Συμφωνείτε ή διαφωνείτε ότι ερμηνεία και μετάφραση είναι συγκοινωνούσες όψεις της δουλειάς σας; 

Η γλώσσα του θεάτρου είναι συμπαντική. Δημιουργεί ένα συλλογικό λόγο που απευθύνεται σε όλους. Στηρίζεται σε όλους τους κώδικες ομιλίας και επικοινωνίας, σε όλα τα παγκόσμια σύμβολα, που έχουν εφευρεθεί από τον άνθρωπο από τότε που δημιουργήθηκε η γλώσσα, ανεξάρτητα από κάθε εποχή.

⦁ Ζούμε στην εποχή της ΑΙ και της τεχνολογίας. Πώς επηρεάζει εσάς και πως κατά τη γνώμη σας επηρεάζεται η θεατρική πράξη;

Αντιστέκομαι προς το παρόν στη νέα απρόσωπη τεχνολογία. Το θέατρο και η τεχνητή νοημοσύνη είναι δύο έννοιες ασύμβατες. Στο θέατρο, επί σκηνής, οι ηθοποιοί λειτουργούν με πέντε αισθήσεις, πλήρεις συναισθημάτων και εκκρίσεων από σάλια, μύξες, δάκρυα, ιδρώτα…

⦁ Πόλεμοι, οικολογική καταστροφή, οικονομικά προβλήματα και αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες. Υπεισέρχονται στη γραφή και το έργο σας? 

Φυσικά και επηρεάζουν το έργο μου. Ποιος καλλιτέχνης μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από όλα αυτά που μαστίζουν τον πλανήτη μας; Εξάλλου, όλα όσα αναφέρονται, διαμορφώνουν τη νέα γενιά σήμερα.

⦁ Ο Μύθος. Οι Μύθοι. Ποια η σχέση σας? 

Ζούμε στη χώρα που γέννησε τον Μύθο και τους μύθους. Είναι καταγεγραμμένοι στο DNA μου. Εξάλλου το όνομά μου είναι Θεονύμφη.

⦁ Τι θα θέλατε να ξέρει για σας το κοινό; Τι αγαπάτε πολύ? 

Ό,τι με φέρνει σε ισορροπία με το μέσα μου, είναι η φύση, η τέχνη, η αγάπη.