Πρόγραμμα

Ομιλητές:

Θανάσης Βασιλείου, δημοσιογράφος, ερευνητής, μεταφραστής.

Σίσσυ Παπαθανασίου, συγγραφέας, μεταφράστρια, Διευθύντρια Γραμμάτων Υπουργείου Πολιτισμού, Πρόεδρος Συλλόγου «Οι Φίλοι του ΑΝΑΛΟΓΙΟΥ».

Βασίλειος Σαμπατακάκης, καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Λουντ, Σουηδία.

Ρόζα Φλώρου, Πρόεδρος Βυρωνικής Εταιρείας Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

Συντονίζει:

Levan Khetaguri, Διευθυντής και Καθηγητής του Ινστιτούτου Έρευνας Τεχνών, Γεωργία. Αντιπρόεδρος Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου Unesco.

Συμμετέχουν:

Irina Bagauri, Ειδική εκπαίδευσης, Silk Road Hub, Γεωργία

Mazen El Gharabawy, Ηθοποιός, σκηνοθέτης, Αίγυπτος

Dr Ajay Joshi, Ερευνητής, συγγραφέας, Ινδία

Dr Said Mohamed Mubarak Al Siyabi, Καθηγητής Ιστορίας Θεάτρου και Δράματος, Τέχνες και Κοινωνικές Επιστήμες – Τμήμα Θεατρικών Τεχνών, Πανεπιστήμιο Sultan Qaboos, Ομάν

MrIbrahim Spahić, Ποιητής, Ιδρυτής- Διευθυντής Φεστιβάλ GRAD, Sarajevskazima, Βοσνία-Ερζεγοβίνη

Πλάτων Μαυρομούστακος, Καθηγητής Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΑΠΘ, Ελλάδα

Παναγιώτης Μέντης, Θεατρικός συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων, Ελλάδα

Σίσσυ Παπαθανασίου, Διευθύντρια Γραμμάτων Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας, Πρόεδρος Συλλόγου «Οι Φίλοι του ΑΝΑΛΟΓΙΟΥ»

Παραστάσεις:

Μαριτίνα Πάσσαρη, «Η επιστροφή της Ιφιγένειας», του Γιάννη Ρίτσου

Μάνος Καρατζογιάννης, Λούλα Αναγνωστάκη, Νεοελληνικό θέατρο

Oksana Mysina (Ουκρανή ηθοποιός και σκηνοθέτις)

John Freedman (κριτικός θεάτρου των Moscow Times ) Παρουσίαση έργου του «Ξαναγράφοντας την Αντιγόνη».

Συντονίστρια:

Σίσσυ Παπαθανασίου, Διευθύντρια Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας και Πρόεδρος του Συλλόγου «Οι Φίλοι του ΑΝΑΛΟΓΙΟΥ»

Συμμετέχουν:

Barbara Bertin, Διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Μονοδράματος, Τορίνο

Nehal Bhattacharjee, Καλλιτέχνης, Ιδρυτής, Πρόεδρος και Καλλιτεχνικός Διευθυντής Εταιρείας Θεατρικών Τεχνών Beyond Bindu, Ινδία

Maria Rosa Caracausi, Μεταφράστής, Καθηγήτρια Νέων Ελληνικών Πανεπιστήμιο Παλέρμο, Ιταλία

Mohamed Mounir Ergui, Διευθυντής Φεστιβάλ Μονοδράματος Καρχηδόνας, Τυνησία

John Freedman, Επιμελητής, ιδρυτής World wide Play Readings. Παρουσίαση έργου “Anti-gone,” του David White (US)

Katica Kjulakova, Συγγραφέας, Βόρεια Μακεδονία, PEN Balkan Circle

Αδριάνα Μαρτίνεζ, Διευθύντρια LEA Festival – Λογοτεχνία Εν Αθήναις

Oksana Mysina, ηθοποιός, σκηνοθέτις, Ουκρανία

Vasko Raicevic, Συγγραφέας, Μαυροβούνιο, PEN Balkan Circle

Katsiaryna Saladukha, Παραγωγός, Λευκορωσία

Υπόθεση

Καλοκαιριάτικο απόγευμα, σε μια ερημική ακρογιαλιά νησιού-ίσως της Λήμνου.

Δέκατος χρόνος του Τρωικού πολέμου. Ο χρησμός λέει πως χωρίς τον Φιλοκτήτη και τα όπλα του Ηρακλή που αυτός έχει, η Τροία δεν κατακτιέται. Τον Φιλοκτήτη, στο έρημο νησί που τον έχουν εγκαταλείψει οι σύντροφοί του καθ’οδόν  προς την Τροία, τον επισκέπτεται ο Νεοπτόλεμος, ο γιός του Αχιλλέα, παρέα με τον Οδυσσέα. Προσπαθεί να του αποσπάσει τα όπλα. Να πείσει τον ήρωα να επιστρέψει στη μάχη.

Ο Νεοπτόλεμος μιλάει προς τον Φιλοκτήτη με μια εξομολογητική διάθεση, ο Φιλοκτήτης ακούει βουβός τον Νέο σε μια επώδυνη αναδρομή του στο παρελθόν. Συγκεκριμένα στην παιδική του ηλικία με τις εικόνες του πατέρα και της μητέρας, προσώπων που κυριαρχούν στο ψυχικό σύμπαν του παιδιού. Ο Νεοπτόλεμος, νεαρό παιδί και ο Φιλοκτήτης ώριμος και γεμάτος κατανόηση άνδρας.

Στο δραματικό μονόλογο του Γιάννη Ρίτσου ο Φιλοκτήτης δεν μιλά. Μιλά μόνον ο νεαρός Νεοπτόλεμος. Και μιλά για την προδοσία, την εγκατάλειψη, την εκμετάλλευση, την πολιτική ευθύνη. Για την παιδική ηλικία, τη μνήμη και το τραύμα.

Σημείωμα Παράστασης

Ο μονόλογος του Ρίτσου είναι ένα ποίημα ταυτότητας και ένα παιχνίδι με μάσκες:

ο ποιητής προσπαθεί να συμφιλιώσει δύο πλευρές του εαυτού, με τον Νεοπτόλεμο, ως πιο ανθρώπινο και λιγότερο πολεμιστή, να αντιπροσωπεύει την ιδιωτική πλευρά του Εγώ και τον Φιλοκτήτη, ταυτισμένο με τον πόλεμο και τη νίκη, να συμβολίζει τη δημόσια. Μπορεί ο Φιλοκτήτης στο τέλος να αποφασίζει να εγκαταλείψει την εξορία του, το ποίημα όμως περιστρέφεται γύρω από τον ευάλωτο και ευαίσθητο Νεοπτόλεμο.

Ο Φιλοκτήτης του Ρίτσου μιλά για όλα όσα μας ταλανίζουν και τώρα: την εσωτερική μοναξιά του ανθρώπου, τα ιδανικά, το προσωπικό και κοινωνικό-ιστορικό τραύμα του ατόμου και της κοινωνίας, την συμφιλίωση, το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τα παιχνίδια εξουσίας, την αλλοτρίωση της ψυχής, την οικογένεια και τα ιδεολογικά καθήκοντα του ατόμου, τις πράξεις μας που μας καθορίζουν, την απάτη και τη φιλία, τις νίκες που χάνουμε, τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε, τα προσωπεία που καλούμαστε να φοράμε, τον πόλεμο σε κάθε του εκδοχή.

Σε μία Ευρώπη που αργοπεθαίνει, σε ένα Κόσμο που καταρρέει, στο αιματοκύλισμα και στους πολέμους που διαπράττονται το ερώτημα παραμένει το εξής: «Γιατί ήρθαμε, γιατί πολεμήσαμε, γιατί και πού επιστρέφουμε;»

Επιμέλεια: Δανάη Παπουτσή

150 συνολικά καρέκλες (20 για τα χρόνια του ΑΝΑΛΟΓΙΟΥ + 130 για τα χρόνια του ΔΗΘΕΠΕ) θα τοποθετηθούν στους χώρους του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, καθεμία από τις οποίες θα έχει έναν κωδικό QR που θα συνδέεται με την ανάγνωση ενός έργου (ή μια προσωπική ανάμνηση από το Φεστιβάλ και την ιστορία του Δημοτικού Θεάτρου).

Ανάμεσα στους αφηγητές, θα είναι θεατρικοί συγγραφείς, γνωστές προσωπικότητες από τον χώρο του θεάτρου, καθώς και επισκέπτες και άνθρωποι που εργάζονται στα παρασκήνια.

Συγγραφέας: Γιώργος Μανιώτης

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κυριακού

Ερμηνεία: Γεράσιμος Γεννατάς, Νίκος Χατζηπαπάς

Παρουσίαση τελετής:
Κωνσταντίνος Κυριακού, Κατερίνα Μπιλάλη, Μάνος Καρατζογιάννης